Maandag 22 augustus: vlakbij
Dit was een echte zweefteefwalk, geheel onverwacht trouwens want ik was gewoon van plan cirkel nummer 2 te leggen, bij meditatiebankje nummer 2, waar ik graag s avonds kom, zoals de meditatieboomstam mijn voorkeur in de ochtend heeft. Beide wel graag met mooi zonnig weer, ahum.
Indachtig mijn nieuwe impuls om de kruiden eerst eens even te ondervragen ging ik tussen deze vlier staan en vroeg ze waarom men denkt dat je vlierbes of vlierbloesem niet ongevraagd mag plukken. Ze lieten de vlierbessen bijna vanzelf los in mijn hand, zo van: "Neem!" Aldus heb ik mijn eerste vlierbessenchutney gemaakt ongeveer volgens het hier onlangs gepubliceerde recept van Annemie, maar heb de azijn vervangen door water en de suiker door stevia. Het was ongelooflijk lekkere en pittige vlierbessenchutney die twee avondmaaltjes heeft opgevrolijkt en nu al weer op is natuurlijk, want zo veel had ik nou ook niet gemaakt.
Terwijl ik al liep te zweven ging ik ook nog eens even tussen de mais staan tegenover de ingang van het meditatieveldje en de Begin-eik aldaar. Ik kreeg steeds meer vleugels tijdens het wandelen, en dat met mijn postuur grinnik.
Dit is de eetbare russula, maar ik ga het niet proberen
Hierboven de plek die ik uitkies, grenzend aan het pad trouwens, dus direct in het oog van andere wandelaars, of fietsers, alhoewel ik hier zelden iemand zie.
Ik begin de contouren van de cirkel te leggen en vraag in mijn meditatie op het meditatiebankje vlakbij om een oplossing, ik had namelijk een bezem nodig om alle takjes uit die cirkel te bezemen en ik had natuurlijk geen zin om 20 minuten met een bladhark van huis te gaan wandelen. Ik was in ijlere sferen, van die sferen waar geld en goederen geen rol spelen en wist dat alles wat ik nodig had vanzelf zou komen en als het niet zo was, dan moest het ook niet zo zijn. Ik sta op, en zie achter het bankje (notabene) de perfecte bladhark liggen,
Hier even voor de foto midden in de cirkel gefotografeerd., en hieronder het voorlopige resultaat. Op de terugweg keek ik of er ergens iets te vinden was om in het wiel te leggen, maar er was nergens een steen te bekennen, wel heide plantjes. Dat wordt een schopje meenemen de volgende keer:-)
Vervolgens probeerde ik de energie van de kamperfoelie hieronder te voelen, en kreeg het er toch benauwd, niet te filmen. De kamperfoelie wikkelt zich om andere bomen heen en beneemt hen misschien ook de lucht. Nu ik nalees op de kruidenpagina's waar kamperfoelie goed voor is, blijkt het onder meer voor astma te zijn! En ik heb het onder Mars in Kreeft laten vallen en van Kreeft krijg ik het vaak ook al benauwd, grinnik, met excuses aan alle Kreeften en de uitzonderingen waar ik het niet zo benauwd van krijg:-)
Gelukkig stond deze Douglasspar hieronder er vlakbij, en de natuur zorgt gewoon altijd voor oplossingen bij de hand, want wat wil het geval? Ik had deze douglasspar al eens uitgeroepen tot ademhalingstherapeut op een veel eerdere wandeling!! Ik ging er tegen aanstaan en mijn longen kregen direct weer lucht. Dank je wel Douglasspar!
