|
Het dennenbomenkerkhof, dinsdag 30 oktober
 ik had iemand van de firma tithua op bezoek en die vertelde dat er een enorme kaalslag van mijn geliefde dennenbomen was gepleegd op het Grote Veld, dus ik daar onmiddellijk na haar bezoek heen, sterk gealarmeerd
ze had me precies verteld waar ik wezen moest, vlak na het hondenpension en zei dat ik de houtstapels wel aan de weg kon zien liggen. Dat was dus zo... we bespraken hoe mannen het altijd klaarblijkelijk erg leuk vinden om met lawaaiierige zaagmachines de natuur geweld aan te doen, stelletje verkrachters, en ik vertelde haar dat bosbeheer tegenwoordig minder subsidie krijgt, en het geld nodig heeft van de bomenkap, en ze dus geen haar beter zijn dan de regenwoudbomenkappers. Toen ik mijn moeder later erover vertelde zei ze, dat dennenbomenhout eigenlijk geen klap waard is, dus dat ik er misschien naast zat...
op het bord werd uitgelegd dat het Grote Veld weer het grote veld moest worden, dat hele stukken hei weg waren gegaan door de dennenbomen en dat ze het nu na de kap weer gingen uitplaggen zodat bijvoorbeeld de nachtzwaluw (die nu in mijn tuin, omzoomd door dennenbomen, bivakkeert!, weer terug kon komen. Het bord zag er oprecht uit en verdere inspectie van het terrein ook, edoch.... hebben die lawaaischoppers nou echt niet door dat er hier vroeger geen grote weg naast lag, en door direct alle bomen in het begin te kappen, een paar daargelaten, zie foto boven, bij verkeerde wind al het lawaai het Grote Veld op komt donderen tot in de verste wijdte ervan? Weg rust, voor de wandelaar, en de biotoop die gewend was aan rust.... dan kan de nachtzwaluw wel terugkomen, maar wat gaat er nu, opgeschrikt en wel, verdwijnen?
het was een grijzige dag en ik wandel rechtdoor de zwarte zandmassa op, kaal..maar a la, als hier hei terugkomt, dat is ook wel weer mooi. de hei houdt echter ook van de stilte en de eenzaamheid, dus die zal niet blij zijn met het lawaai van de verkeersweg
we vervolgen het pad waar flinke machines door heen zijn gegaan
na het volgende stuk wandelen we weer verder achter de sporen aan
omdat ik in eerste instantie het pad niet zie wat rechtdoor gaat, (en uitkomt op de hei met bankje aan de overkant, waar ik vanaf een andere route vaak ben geweest, en dat ik nu bijna kon zien liggen... , en omdat ik de sporen volg, kom ik terecht op een pad wat afgebakend is door de machinegravers, ik mag klaarblijkelijk niet verder
er liggen afgezaagde stukken den op de grond en daar pluk ik wat takken van voor de dennenthee, die ik daarna zet. Ook met een flinke hoeveelheid tijm vind ik hem nog steeds niet lekker als ik die later thuis klaarmaak volgens dit vitamine c recept, maar eerlijk is eerlijk, met Mars t in 12 (inmiddels over) en Merc t in 12 (nog niet over) ben ik nog steeds niet ziek geweest! Vandaag (ik schrijf deze pagina een week later) heb ik het weer eens geprobeerd, en er nu een zakje kamillethee bijgedaan voor de smaak. En het per ongeluk veel langer dan 15 minuten laten trekken. Dit keer was de thee lekker!
ze moeten natuurlijk ergens met de overtollige grond heen, dus hier is een heuveltje gecreeerd, ik loop terug
van dit eikje waren takken afgezaagd, hij gaf nauwelijks energie toen ik er tegen aan ging staan, geen wonder
de machinerieen. We sluiten maar eens af met een passende video, bomen van 2-4000 jaar oud met daaronder een bouwtekening voor een boekenkast van dennenhout, pardon steigerhout
|
.
.
.
