|
DEN BRAMEL BIS: HET KNOPENPAD, woensdag 20 september 2012
 De volgende dag, Pluto liep inmiddels stationair recht, was het de beurt aan Den Bramel dat aan de andere kant van de weg ligt tegenover de wandeling van gisteren. De Eik hierboven vroegen we om de zegen voor de wandeling en dat is erg goed gelukt.
Dit is wel de dikste Plataan die ik ooit gezien heb.. hij gaf ondanks het feit dat hij waarschijnlijk niet helemaal in topconditie was een geweldig goede energie.
dan komen we langs het antiquarisch deel van het oude bomenbos
vind je dit geen mooie vorm van fungi? Rechts een tamme kastanje die aan de achterkant echter behoorlijk beschadigd was
we mediteren een (klein) poosje op het bankje op dit prachtige plekje tussen de varens
en verlaten dan door deze boog hieronder het oude bomenbos om prompt bij twee imponerende beuken aan te komen
ik geloof, maar weet het niet helemaal meer zeker, dat we hier ook nog aan het galmen zijn gegaan
en dan komen we toch zo iets leuks tegen, moet je kijken, allemaal knoopjes die gelegd waren in de beukentakken
het inspireert me om hier een Maans/Beukenknopen wandeling van te maken, zie trouwens de link onderaan voor het volgende hoofdstuk in """"Het Boek ""
via het bruggetje keren we om voor de andere kant van de slotgracht die knap droog stond
op het bankje hieronder haal ik allemaal Pluto retro herinneringen op, terwijl Pluto al recht liep
Dan komen we op een beukenspeelplaats
waar S zich vermaakt terwijl ik het weggetje links onder in ga en een behoorlijk zware maar zeer aardende energie ervaar
vervolgens komen we weer in het Laantje van de Diepe Zuchten maar S ziet een lichtpuntje in de verte
we gaan naar rechts achter den Bramel langs en ik krijg van die visioenen dat S en ik wellicht ooit buurmeisjes waren die speelden in de natuur
S loopt rechts onder op 5 tamme kastanjes af waar trouwens nog geen tamme kastanjes te rapen vielen
Op het bankje hieronder volgt een filosofietje van het wonen in communes met gelijkgestemden of het creeeren van kruidenapotheekjes
kijk, de oogst, oh ja, ik had ook nog een stuk wortel uitgegraven van de onder Saturnus vallende Salomonszegel
S heeft hieronder een maiskolfervaring (en stelt vast dat het wederom om voedermais gaat, niet te eten)
Het was echt een prachtige wandeling, een hoofdstuk in het boek waardig, klik hier |
.
