|
Landgoed het Westerflier, Diepenheim,, vrijdag 14 dec
 Op vrijdag 14 december toog ik Noordwaarts en kwam vlak voor het gehucht Diepenheim bij een mooi landgoed aan, het Westerflier geheten. Aldus parkeerde ik daar eens op de hoek bij een cafe, dat op maandag gesloten is, wat handig is om te weten, omdat ik op de parkeerplek van het cafe stond. Zo aan het eind van de herfst stond ik echter niemand in de weg
tegenover de parkeerplek stond een keurige bewaakeik waavandaan ik het weggetje waar ik in zou gaan vast even fotografeerde
nu was ik weliswaar wel noordwaarts in een andere provincie terechtgekomen (Overijssel), maar dat is nog lang geen Drente waar de hunebedden normaliter staan. Ik was slechts 8 km ten noorden van Lochem gereden. Dit was dan ook niet echt een hunebed, dus wat was het wel?
wel, er stond een of ander streekgedicht geafficheerd waarop te lezen viel, als je het vertaalde, dat deze steen het gemeentehuis van Diepenheim lang opgefleurd had maar nu hierheen versleept was en of men de steen vanaf nu alsjeblieft met rust kon laten. Wel, dat was ik niet van plan, dus ik ga zo eens tegen de steen aanstaan, foto rechts, en ervaar echte ouderwetse hunebeddensteen-energie. Als je de film onderaan deze pagina gaat bekijken, een heel spannende, zelfs griezelige geologische film, heel geschikt voor Pluto in Steenbok tijden, dan kom je er achter welke enorme aardse krachten edelstenen en andere rotsformaties door de loop der miljoenen jaren wel niet mee hebben gemaakt en dan is het niet zo vreemd dat ze zoveel onaardse energie hebben. Deze steen is vast blij dat hij nu ook eens zonlicht te zien krijgt.
ik loop maar eens door en kom bij een besneeuwd zijpad aan naar rechts, onderdeel van het Pieterpad, dus daar gaan we maar eens in
en dan lees ik dat het hier het Westerflier heet en dat ik er welkom ben, gelukkig maar.
ik kom in een steeds stiller gebied, met een enorme Douglasparren aanplant, heerlijk om je hier alleen op de wereld te wanen. En wat een heimwee heb ik er naar, nu het de laatste dag van het jaar is en ik zelfs hier in mijn hutje met uitzicht op een dennenbos gek word van het geknal van vuurwerk, dichtbij en in de verte. Volgend jaar moet ik toch zien met oud en nieuw in België te zijn want daar heb ik dat idiote geknal niet.
als ik rechts af sla zie ik opeens een boerderij, en daar tegenover een graspad naar rechts, waar ik in ga
wat een raadselachtige postbus van de IVN, of zou het toch een vogelkastje zijn? rechts af is het rustgebied en mag je niet komen, dus noodgedwongen ...
loop ik dan maar door richting de grote weg (en weg stilte)
terug naar de indexpagina - volgende wandeling
En mocht je nog een leuke advertentie gemist hebben op de pagina van gisteren, dan kun je hierboven ook op shopping klikken waar nog een serie advertenties verzameld is van een adverteerkanaal die mijn nieuwe shoppingsite nog niet heeft goedgekeurd maar deze sacred walks site wel:-) |
.
.
.
