Holterberg 2, vrijdag 4 november 2011, 3 uur

Nou, ga er maar eens even voor zitten, want ik heb 75 foto's genomen tijdens deze 3 uur durende wandeling, waarvan ik er wel een paar heb weggegooid, daar niet van.  Een van de foto's laat zelfs iets heel bizars zien, net zo bizar als een graancirkel. Vind ik dan.  We hebben ondermeer vanwege mijn krakkemikkige conditie en ondermeer vanwege het prachtige zonnige weer (de zon kwam door toen we begonnen aan de wandeling en het was zelfs smoorheet toen we eindigden, en dat op 4 november, maar ja, Mars stond nog in Leeuw, een situatie die het komende halfjaar niet meer voorkomt), enfin dus, we hebben heel veel bankjes aangedaan op deze route. Als je die zou overslaan doe je denk ik iets meer dan 2 uur over deze route, en als je onze meditatie ook niet zou doen, misschien 1,5 uur, en als je een snelwandelaar bent, misschien nog wel sneller..   Hoe dan ook wordt deze route het toneel van een Slow Motion Walkshop op zaterdag 2 juni 2012, vanwege enerzijds, de prachtige natuur, en anderzijds, de vondst van een geschikte locatie voor het lezingdeel.

M1 en ik hadden afgesproken op de parking vlak voor de kruising Plaggenweg-Holterbergweg, ik was iets eerder en besloot nog even een stekje Vossenbes te oogsten om opnieuw proberen aan te planten in de avondboscirkel bij mij om de hoek

Dan loop ik naar die boomstam om de komst van M1 en M2 af te wachten, maar

ze kwamen er al aan:

Ook Pruttel was weer van de partij:

En M2 natuurlijk

We hadden besloten vandaag terug te lopen naar de Holterbergweg en het paadje aan de overkant in te steken, en zo gezegd, zo gedaan:

De hondjes vermaken zichzelf wel en leiden ons niet af van onze energetische waarnemingen

zelfs niet als ze dicht in de buurt van M2 lopen,

mooi pad he?  Er hing weer diezelfde prettige bijna feeerieke sfeer waar we op de vorige Holterbergwandeling ook al zo verrukt van waren.

het is een enorm uitgestrekt natuurgebied, en dat merk je gewoon, het voelt er zuiver, en zuiverend

inderdaad, en opnieuw, ik kan er geen genoeg van krijgen. En dan krijg je soms mensen op consult, die zich afvragen hoe ik in de godsnaam in zo'n bosrijke stilte kan wonen als waar ik nu woon. Het is in tegenstelling tot wat ze dan denken en niet gewend zijn, een weldaad voor je geest!

Het pad eindigt bij een grotere zandweg, het verlengde van de Plaggenweg op het kaartje

en kruising met deze weg

We hebben dan nog maar een klein sliertje van de route afgelegd, maar gelukkg daar is bankje 1, en alhoewel niet te zien, de zon kwam door!

drie keer raden wie ze aan de telefoon heeft

we gaan linksaf het houtvesterslaantje in waar iets bijzonders te zien valt ,2 foto's verderop

na deze foto hieronder:-)

dit fenomeen hier zo. Moet je kijken, een paddestoel (ik heb hem even aangeraakt om te kijken of het wel een paddestoel was) die zich compleet gevormd heeft naar de binnenkant van het hout! Ik vind het net zo'n bizar fenomeen als graancirkels om eerlijk te zijn.

prompt ben ik daarna gaan opletten of paddestoelen zoiets vaker doen en het mij nooit eerder is opgevallen, deze twee foto's maakte ik nog later op de wandeling:

wat dit hierboven moet voorstellen weet ik niet, maar dit spul hieronder neemt wel de kleur van de stam aan. 

in de tussentijd kwam er weer een bankje - in de zon - op ons pad, hoera!

Het werd daarna de hoogste tijd om ons experiment met de energie van de hei te herhalen, en welja, ook vandaag gaf de hei een enorm hoge energie! Je moet er wel tussenstaan en zo gauw je er weer uit bent is het ook weer over:

doorkijkje naar het grotere heideveld

met nu weer een echt goed bankje in de zon!  He he , daar waren we wel aan toe.

uitzicht vanaf onze zonnebaadplek

Bij het bankje gaat het pad de hei op, wij dus uiteraard ook

de zon schijnt vrolijk, het is nu al niet meer voor te stellen, een week later in november

en ....

een geschikt plekje voor 9 personen voor een lezingdeel tijdens een walkshop!!!!

op het hoogste punt van de Holterberg:

Dan vervolgen we het pad wat eigenlijk de verkeerde kant lijkt uit te lopen maar het is wel het Pieterpad

er staat hier zowaar een eik, een relatieve zeldzaamheid in deze omgeving. Hij bleek nog niet echt wakker te zijn, waarschijnlijk wat in zichzelf gekeerd als eenling tussen alle andere soorten.

we komen inderdaad weer uit op het houtvesterslaantje en besluiten dat verder te vervolgen in de hoop dat er weer een pad naar links kwam

zo ziet de vossebes in de bloei er uit:

dan moeten we een echte heuvel beklimmen en we hopen op een bankje daar... :-)

rechts van ons lag een met prikkeldraad omheind stiltegebied, rustgebied voor de dieren maar wat en pokkeherrie kwam daar opeens vandaan: tussen de bomen kun je iets groens zien, dat was een of andere tractor, ze waren ook daar met bomenkap bezig.

mooi uitkijkje naar links

 en op de grond een tor

Eindelijk vinden we een weggetje naar links, terug de hei op

even uitpuffen, he he

uitzicht vanaf dit romantische plekje

Pruttel heeft zich meester gemaakt van mijn vest

dan gaan we maar eens verder in de blakende zon, ik realiseer me dat je hier niet moet lopen in een blakende juli zon. het was nu, zo begin november... al bijna te warm

We hebben hier een weids uitzicht

het wordt tijd voor weer wat oplading door de hei 

dit deel van het pad is heel geschikt als blote voetenpad,  ik las net in een tijdschrift dat dit heel trendy is en dat er wel 5 blote voetenpaden in Nederland zijn, uiteraard allemaal met entreeprijs. Deze hieronder is wederom geheel gratis.

Dan vind ik nog een leuke kei tussen de glaciale overblijfselen, om mee te nemen voor de avondboscirkel

Aan het eind van de hei steken we de Holterbergerweg weer over en gaan dit bossige deel in

om vervolgens links af te gaan richting de parking

de zon schijnt nog steeds prachig  (tja, wat moet je anders voor bijschrift bij deze  hieronder zetten:-) )

M1 is hier de vossenbes energie aan het uitproberen en ontdekt dat íe op de darmen en maag werkt (cranberries zijn daar inderdaad goed voor).  Zelf constateer ik dat het even duurt voor de vossenbes energie afgeeft en bij mij werkt ie op het hartchakra, na ja

Dit bankje bleek een enorm kletsbankje te zijn.

Tot drie keer toe probeerden we een meditatie te houden maar ik begon telkens opnieuw te klessebessen. De vierde keer hield ik mijn mond grinnik en toen hadden we een heel gave meditatie hier. 

we gaan maar eens verder

en ontdekken nog wat douglassparren, indianenbomen, M1 constateert, terecht, een heel hoge energie

M2 vraagt zich af wat ze toch telkens moet bij al die bomen

We stappen daarna de auto in, en gaan even lunchen:

met z'n viertjes...

Make a Free Website with Yola.