HOPTOCHT-donderdag 19/9/2013 (3.5 uur)
.
.
Geheel ongepland waren we 3,5 uur op stap, verdwaald natuurlijk, en de boer van het land naast mijn autootje kon al die tijd zijn land niet op. Niet dat hij daar behoefte aan had, maar we kwamen wel een papierke tegen achter de ruit toen we terugkwamen en hij kwam ons tegemoet lopen om eens even een praatje te houden over ons parkeergedrag. Nu was ons werkelijke plan vandaag om hop te plukken en dit was toevallig hopgebied en toevallig kon je nergens anders parkeren.  Het plan was dus eigenlijk om gewoon even heen en weer de hopweg af te lopen en de hop weg te plukken. Terwijl Esseen zich tegoed doet aan de hop bij de auto loop ik het straatje terug tot het begin om de boel te inspecteren op aanwezige hop oftewel humulus lupulus.
.
.
vastberaden om een boel te plukken!
.
.
Ik zie echter vlierbes wat ik veel interessanter vind, en loop daarna terug, nergens is Esseen te zien, die in de bosjes aan het kruipeletieren was.
.
.
Kijk, dit had ze al geoogst.
.
.
En even later nog meer, dat we dan maar eens in een andere tas kieperen en in de auto doen alvorens de weg verder te bewandelen.
.
.
of het bankje nu door de boer (dezelfde die we later zouden spreken) gefabriceerd was zo vlak voor zijn boerderij of door de gemeente, (zo zag het er niet uit), ik was er in ieder geval wel even aan toe.
.
.
even later vonden we een zijweggetje, met, je raadt het al, hop maar ook met rozebottels. Van het maken van  rozebotteljam is het nooit gekomen want voor we er aan toe kwamen zagen ze er al niet meer uit.
.
.
en alweer, je raadt het al, hop in de aanbieding door moeder Natuur!
.
.
dan zien we opeens een spannend pad. En wijken van ons pad af. Esseen moest wel even de brandnetels aan de kant trappen in het begin voor ik er door durfde, maar toen kwamen we dan ook op het spannende pad, dat ons aardig van het pad af zou brengen.
.
.
Aan de Eik rechts vraag ik wat dit voor pad is. Hij vertelt dat het het pad is van de Prikkeling der Zintuigen.
Oh.
.
.
het is en blijft een mooi pad. Na de grassen komt het riet.
.
.
als we het hekje uitgaan zou het nog goed gekomen zijn met ons als we gewoon linksaf waren gegaan maar wij moesten zo nodig rechts af omdat dat er ook wel leuk uitzag.
.
.
en mooi.
.
.
met een bruggetje, en zo.
.
.
dan gaan we naar rechts en komt de eerste lange rechte weg waar geen einde aan komt.
.
.
Maar deze foto hierboven is in het groot zooooo mooi, dat ik hem ook in het groot bewaard heb.
.
.
nog meer schoon om de zintuigen te strelen.
.
.
ik had gedacht dat, eenmaal bij t Medler, we er wel snel omheen zouden kunnen, maar mooi niet...
.
.
Dan rusten we maar eens even uit op de paaltjes. De Beuk had het zwaar.
.
.
En dan volgt de tweede eindeloos rechte weg waar geen eind aan komt.
.
.
alweer een kerkuil.
Als er dan toch een einde aankomt volgt er een pad naar rechts.
Waar ook geen einde aan komt trouwens.
.
.
wel eens van komkommerkruid gehoord? Ik in ieder geval nog nooit.
.
.
het pad neemt een rare kronkel.
.
.
en jawel hoor, alweer een eindeloze weg.
.
.
en mochten we hier nog niet eens rechts in ook. Die kant moesten we wel uit.
.
.
opeens weet ik waar ik ben. Bij dit huisje ben ik al eens vaker aangekomen, van de andere kant, om het weggetje er tegenover in te gaan, wat we nu ook doen. Eindelijk weet ik de route weer.
.
.
Wij dus naar rechts.
.
.
Mooi pad wel hoor. Ik heb het ooit het middeleeuwse pad genoemd, alleen was er inmiddels gesnoeid en niet alleen dat..
.
.
er was een picknickbank neergezet!!!!
.
.
Ha klitwortel!
.
.
een beekje en een beekjeszwam
.
.
we nemen ook nog wat zaad mee van de engelwortel. De koeien (van dezelfde boer van het begin, en van het eind) slaan ons nieuwsgierig gade.
.
.
ze snuiven een eind in de lucht, zo doen koeien dat, om te kijken wie we zijn. Ik vind het wel knap dat ze over een beekje heen kunnen snuiven.
.
.
dan lopen ze een eindje mee
.
.
en ik klets tegen ze, uiteraard. Om de hoek stond de auto. En het papiertje erin. En de boer. Enfijn, we hebben beloofd het NOOIT meer te doen, te parkeren waar we deden.
.
Eenmaal thuis zjin we uren zoet geweest met de hop. En de rest.Vooral Esseen dan.

Inmiddels heeft A te R er het nodige van gekregen om in een kussensloop te doen, want  hop in het kussen schijnt ook te helpen om te slapen. Ben benieuwd of dat wat geworden is.
 
.



















.
  
  
Make a Free Website with Yola.