Een mysterieus bos, (Lochemse Berg), donderdag 9 januari 2013
.
.
Het was maar goed dat ik een foto nam van ons vertrekpunt vlak voor de Lochemseweg die we moesten oversteken in Barchem, want dat hielp met het onthouden van de naam toen we verdwaald waren en emeen die naam in haar telefoontomtom kon invoeren om ons de goede richting weer uit te helpen.
.
.
langs het fietspad stond nog een reuzenkastanje.
.
Dan gaan we tegenover Bon'aparte het bos in. Tjonge zeg, er waren
sinds ik er eerder was, opeens weer eens boswerkzaamheden geweest, de
vandalen, die hout nodig hebben om de kas te spekken.
.
.
Aan deze kant van de berg woei het nog behoorlijk zoals je aan het rechtopstaande haar van emeen kunt zien.
.
.
De oogst of althans een deel ervan van stichting Het Geldersch Landschap.
.
|
Nu moet je weten dat ik de route in mijn hoofd had, en tegen emeen had gezegd, dat het een heen-en -weer route zou worden (waar ze een hekel aan heeft, want ze wil altijd rondjes lopen), maar dat het de moeite waard was, want we zouden naar een natuurwonder gaan.
Okee dan. Ik wist dat we via deze zijroute in het begin even moesten stijgen, de berg op, maar daarna zou het leed snel geleden zijn. Voor houtrapers lag er nog genoeg maar dit hieronder was me te zwaar.
.
|
|
.
Terwijl de 1 al bij het bankje gearriveerd was, liep de ander er nog achteraan te sjokken (zoals te doen gebruikelijk).
.
|
.
Emeen ervaart heel plezierige Eikenergie en emtwee was de houtstapel opgerend omdat hij ervaringsdeskundige is in het opsporen van muizen tussen houtstapels.
.
.
Nadat ik uitleg had gekregen omtrent de kern, het kernhout en het bindhout van de bomen, wandelen we door om het kerkhof te zien waar deze houtvoorraad vandaan gekomen was.
.
.
Foto 22 (het meestergetal) : de Zon! En nog meer kerkhof.
.
.
Tja, een desolate aanblik, vindt zelfs emtwee. We wandelen maar eens verder om het boswerkzaamheidsgebied te verlaten.
.
.
emeen ontdekt nog een krakkemikkig bankje in het bos maar we wandelen door naar de natuurwonderen.
.
|
.
Kijk daar zijn ze al, de natuurwonderen!
|
.
Tot zover het boomwortelnatuurmuseum. Dit had het eindpunt moeten worden. Maar in plaats daarvan gaan we door, om een mysterieus bos te ontdekken, en vervolgens natuurlijk vet te verdwalen.
.
.
Het begint met een beukenlaantje dat al een heel mysterieuze sfeer oproept, gevolgd door sprookjesacacia's.
.
Het pad slingert zich naar links door een stukje wat mijn moeder een Belgisch rommelbos zou noemen...
.
.
Het komt uit op een pad dat ik niet herken, maar wel met een prachtige douglasbomen-energie.
.
.
Het hangt nog steeds een mysterieuze sfeer hier, tot we dit deel uit zijn en echt op volkomen onbekend terrein komen.
.
.
Hier was ik rechts afgeslagen maar emeen riep me terug, dat zou volgens haar helemaal de verkeerde weg zijn. We zien rechtdoor lopend een bankje na een kruising.
.
.
Die kruising links leidde naar een bos dat Twickel heette, toen was ik echt de weg kwijt. Je moet weten dat het al donker begon te worden en we waren toch op de Lochemse Berg aan de wandel? We gingen toen maar eens even naar het bankje.
.
.
En terwijl emeen onze lokatie oproept op haar iphone vermaak ik me door wolkenfoto's te maken.
.
.
Op de GPS had ze dan maar de Dollehoedsdijk ingevoerd en we moesten ongeveer het Twickel in. We slaan dat pad op die foto links in, alwaar ik lichtelijk in paniek, omdat het al donker werd en ik niets meer van de route snapte, aangemoedigd werd dat we toch echt niet zo veel hoefden te klimmen (klaarblijkelijk opnieuw de Lochemse Berg op), want een mens kon aan de boomtoppen zien dat we niet zo veel meer hoefden te stijgen.... :-) De foto's van onze terugtocht zijn allemaal te donker geworden en in de prullebak geeindigd.
.
|
Maar uiteindelijk zien we Bon'aparte dan weer, nu in volle kerstverlichting, of zo... en konden we in het donker weer naar huis rijden:-)
|
