POOLEXPEDITIE NAAR DE HAARWEG IN RUURLO, zondag 20 januari 2013
Nadat ik J2 opgehaald had die geen last heeft van gevoelstemperaturen van 15 graden onder nul en voordat het opnieuw zou gaan sneeuwen, en nadat ik spikes onder mijn schoenen had gekregen en nog een of andere eskimo muts van moeders op had gekregen, heb ik een lekker warme wandeling in het Ruurlose bos gemaakt
al snel was J2 in geen velden of wegen te bekennen maar hieronder twee foto's waar hij eventjes in de buurt van zijn begeleidster kwam...
Op de rechterfoto zie je een grotere weg waar ik links af sloeg wel met hond aan de riem want hij liet zich al weer bijna overrijden, maar ik had daar helemaal niet heen gemoeten, doch rechtsaf het bos in voor dit punt, waar we nog achter zullen komen
eerst komen we nog sneeuwboomstammenkunst tegen
en dan zie ik aan de andere kant van het bos  net zo'n autootje als de mijne staan bij net zo'n ingang, het leek wel een spiegelbeeld
maar dan , blijkt het mijn eigen auto te zijn! Hoe kan dat nou, ik was het bos toch doorgewandeld om op een weg aan de andere kant te komen die ik slechts een klein eindje naar links had gewandeld? Zelfs op google earth kan ik niet terugvinden hoe dit mogelijk is (ik heb het kaartje daarom maar achterwege gelaten).
Na ja, dan gaan we het bos maar opnieuw in want J2 was nog niet uitgedold.
kijk, ik had ergens rechtsaf gemoeten om in het feeerieke gedeelte van het bos te komen!
als je goed tuurt is er heel in de verte op het pad een hond zichtbaar
ik groet de Beuk van A even en vraag hem om een goede solaarreis
ook hier loopt een hond op de berm, ik keer zo ongeveer om op dit punt en bij de auto begint het sneeuwen, maar J2? Nergens te bekennen, ik kon roepen en schreeuwen wat ik wilde... hij was het er duidelijk niet mee eens dat hij al weer terug moest. Uiteindelijk kwam hij dan toch en ik was net thuis voor de ergste sneeuw zodat ik het autootje nog even van een winterjas kon voorzien, want een carport, wel die heb ik hier niet
.













.
Make a Free Website with Yola.