|
Vlierbloesemroute, Hoge Enkweg, Lochem, donderdag 13 juni 2013
Ergens hier in de buurt moest de vlierbloesemroute liggen, maar vandaag kwam ik er niet langs, ik weet niet meer goed wat de aanrijdroute is. Er was overigens ook hier voldoende vlierbloesem, maar eerst moest ik door het hoge gras om vanaf de weg op het fietspad zien te komen
dan ga ik naar links de Hoge Enkweg in
en zie prachtige wilde roos en aan de overkant majestueuze kastanjebomen in bloei
bij de kruising links af (rechts was een eigen weg)
en dan vind ik voldoende vlierbloesem voor mijn normale recept: 24 of 48 uur laten trekken in koud water, gezoet met stevia eventueel, en dan bij het smoorhete weer lekker opdrinken. Omdat de vlierbloesem hierna overal wel te vinden was, heb ik dat heel lang volgehouden. Toen de stevia op was, zelfs ongezoet gedronken, ook dat went, een lekker geurig watertje.
Maar eind vorige week (ik schrijf dit op 26 juni trouwens), had ik een litertje dat eigenlijk te lang had gestaan, het smaakte bedorven. En stomme ezel die ik ben, toch presteer ik het om die hele liter op te drinken. Dat heb ik geweten, de volgende dag. Toen het afgelopen zondag wel zo'n beetje over was en ik vers vlierbloesemwater had wat niet bedorven smaakte, nam ik een slokje, en kreeg het acuut weer te pakken. Alsof mijn maag zich herinnerde waar het zo ziek van was geworden. En niet alleen mijn maag, want de zaterdag wist ik niet eens waar ik zo ziek van was geworden, kun je nagaan. Ik dacht dat het namelijk van mijn groene smoothy met bessen kwam. Niet dus. Voor 2013 heb ik in ieder geval al weer genoeg vlierbloesemlimonade gehad...
we wandelen maar eens door.
|
.
.
.
