|
WIERSEBROEKWEG bij Ruurlo, woensdag 12 september 2012, verkiezingsdag, 60 min.  Tot woensdagmiddag was ik een zwevende kiezer, maar opeens besloot ik dat een astroloog tijdens zijn of haar astrologenleven nu niet bepaald vaak de kans krijgt op een astrologe te stemmen voor de Tweede Kamerverkiezingen, dus toog ik naar Ruurlo, waar ik woon:-), om mijn stem uit te brengen ook al wist ik astrologisch dat de partij geen schijn van kans had. Maar wat maakt het uit. Op weg naar het stembureau, rijdend langs toeristische landelijke Achterhoekweggetjes werd me de pas afgesneden, door een opgebroken weg, en moest ik omrijden. Daardoor kwam het dat ik de Wiersebroekweg ontdekte. Maar eerst even stemmen, en langs moeders om Belgische waar af te leveren. Moeders, die spaansbenauwd was dat ik op de VVD zou stemmen, was erg ingenomen met mijn keuze:-) Ze kon niet aan de wandel vanwege een gekneusde rib, ze kon zelfs niet lachen, dus nam ik J2 mee op stap, naar de Wiersebroegweg, kruising Vrochterdijk:
we gingen een leuk weggetje in, waar ik het bordje niet heb gelezen, maar wel kon zien dat het verboden was voor motoren dus J2 hoefde niet aan de riem van mij.
ik schiet een plaatje van een Achterhoekse boerderij maar de boerin kwam naar buiten om eens even poolshoogte te nemen van wie daar nou weer een foto nam of zo.. en met Achterhoekse boerinnen moet je het volgens mij niet aan de stok krijgen, dus we lopen snel door
Deze Eik vroeg ik om een leuke wandeling, wat echt goed gelukt is, op de terugweg vergat ik helemaal hem te bedanken, rechts de eerste foto van mannelijke humulus lupulus, de soort waar je geneeskundig niets aan hebt.
we gaan de hoek om, passeren nog een boerderij zonder loslopende waakhonden, godzijdank, en gaan een leuke zandweg in
omdat het rondom Ruurlo niet ongebruikelijk is maar zo over de wei te banjeren en de weg rechtdoor er wat ongebaand uitzag, ga ik de wei op maar kom niet veel verder, het was dus toch geen officieel pad. Dus weer terug.
na het ongebaande pad gaan we rechts een leuk weggetje in
een weggetje vol hoge prachtige populieren die ook op het google kaartje bovenaan te zien waren voor ik er een gele wandelstreep door heen trok
in eerste instantie waren de koeien aldaar en masse naar achteren gevlucht bij het aanschouwen van het wild rennende zwart-witte ding maar opeens vonden ze hem zo interessant, dat ze eveneens en masse weer aan komen rennen om het zwart-witte ding eens even nader te bekijken
ze vonden het geweldig interessant en renden heen en weer met ons mee, ik geloof niet dat ik koeien ooit zo veel gymnastiek heb zien doen.... en J2 deed ik toch maar even aan de lijn toen ik zag dat hij zo onder het draad door kon; ik kon niet goed inschatten wie er banger was voor wie, maar de koeien hadden meer belangstelling voor J2 dan andersom. Een compilatie hieronder van hun gymnastiek
ik was eigenlijk wel aan een bankje toe maar
die was hier nergens en denkend aan een bankje, besef ik opeens dat ik
mijn peuken in de auto had laten liggen, met al die consternatie met een
hond er in natuurlijk, dus keer ik acuut weer om:-) En j2 , nog steeds keurig aan de lijn, eveneens,
alhoewel het er even op leek dat hij niet wou, wellicht toch bang voor
de nieuwsgierige koeien of zo. Maar mijn kalmerende stem verrichtte
wonderen...
en daar zijn we dan weer:
de linker braam is in mijn buik verdwenen en dan gaan we weer langs de boerderij zonder waakhond:
ik moet nog even wat culinairs verzinnen voor deze twee inmiddels geplukte vlierbessenstronkjes
tot slot doe ik deze beuk nog even aan, die een ijskoude (maar niet onprettige) energie geeft, terwijl J2 eindelijk rustig aan mijn voeten uitgeraast lijkt. LIJKT, want ook al had hij een uur rondgerend, volgens mij wilde hij nog wel een uur.
koeien vinden alles interessant...
|
.
.
.
