|
Bergkappeweg, Kranenburg, 12 juli 2012  Nadat muis 18 er ook vandoor was gegaan met muizenval en al besloot ik naar de Blokker in Vorden te gaan waar ik van alles gekocht heb behalve een muizenval, want die hadden ze niet in mijn smaak. De Kruidvat had alleen muizenkorrels, dus die heb ik dan maar meegenomen . Vandaag begon het mooie weer pas s middags, wat later, en daarom kon ik ook niet op de koffie bij R. wat ik deze weken nog een keer zou doen. Ik besloot onderweg naar Vorden trouwens pas om de Bergkappeweg eens af te gaan wandelen en dan zou ik wel zien of R. thuis was. Het werd een goddelijke wandeling!
ik parkeerde in de bocht bij deze kruising, vlak bij een mooi watertje  een ander weggetje in en je kunt klaarblijkelijk een linderoute volgen, dat gaan we zeker nog een keer doen  de prachtige blommen langs het water deden mij bedenken dat met lege handen aankomen ook niet alles is, dus ik begon maar eens een te plukken
dan ga ik de Bergkappeweg in, waar je zoals je ziet met de auto niet in mag
deze begin eik vraag ik of ik tegen deze tijd wel ongenodigd aan mag komen daarginder aan het begin van de Bergkappeweg (vanaf hier aan het eind), en Eik gaf een prima energie langs mijn ruggengraat. Vraag 2: zijn ze wel thuis? De prima energie bleef aanhouden. . Staande tegen de Eik neem ik een foto van mijn keurig in de bocht geparkeerde Atos, ahum:-) Als ik wegloop vertraagt mijn pas zich al, vol van de meditatieve Eik-energie  heerlijk geurende bijvoet, daar gaat ook een takje van in de ruiker  Dan zie ik voor me een donker stuk, een soort poort naar het licht  het begint met flink wat varens langs de weg, waar ik eens even met mijn rug tegen aan ga staan. Ze geven een verkoelende energie en zachte trilling. Heerlijk, om zo opgeladen te worden  dan loop ik door het donkere stuk en zie dat het om een donker sparrenbos gaat. Nu thuis ben ik verbaasd over hoe licht de foto het weergeeft, zo was het in het echt niet. Een sparrenbos is heilig, ik voelde het meteen toen ik er langs liep, het geeft echt een super energie. Als je Venus in Schorpioen hebt moet je dus gewoon niet langer bang zijn voor een donker stuk, maar eerst eens even kijken of het sparren zijn. It is sacred!  In de verte zie ik de kerktoren van Kranenburg (tegenwoordig een heiligenbeeldenmuseum), we lopen de goede richting uit:-)  het wordt nu echt een schattig weggetje vol met hazelaars rechts  wow, er staat hier moerrasspirea zomaar langs de kant van de weg, je hoeft er geen eens halsbrekende toeren bij een sloot voor te verrichten, ik stop 1 geurige tak bij de ruiker. Als R of A-J eens zonder aspirine zit of zelfs met aspirine in huis, moeten ze hier even een wortel van uitgraven en drogen, kauw op een klein stukje ervan en je hebt natuurlijke aspirine.  en dan zie ik een bekend bouwsel  Dit is de plek waar we de eerste zes minicongressen hielden (de 7e vindt in een kerkje plaats) - ik vind het hier boven verdacht rustig  er is dan ook niemand thuis, dus ik zet de blommen in een emmer bij de achterdeur (alsof ze niet genoeg blommen in hun eigen tuin hebben), maar dat lijkt me wel grappig thuiskomen voor ze.  op de terugweg vaalt mijn oog op een weiland waar heel veel valeriaan staat (ook hiervan moet je de wortel hebben als je gestresst bent)  en indachtig de fenomenale ervaring met een hazelaar eergisteren ga ik eens even met mijn rug tegen deze boom aan staan, en nu ervaar ik dezelfde fenomenale energie maar inclusief de douche over mij hoofd die M1 eergisteren ook ervoer. De hazelaar gaat de lijsterbes, die tot nu op nummer 1 stond, vervangen, en wordt mijn nummer 1 boom voor sterke energie. Honderden meters lang loop ik met de energie ervan in mijn rug (een heel High gevoel) door. De spirit van de hazelaar was gewoon mee op aan het wandelen:-) Ik had sterk de indruk dat hazelaar gunstig inwerkte op mijn alvleesklier cq bloedsuikerspiegel, thuisgekomen lees ik in mijn geneeskrachtige planten boek dat een thee gemaakt van de bladeren en/of bast goed zou zijn voor eczeem of huiduitslag. De volgende keer zal ik eens wat bladeren meenemen.  op de terugweg doe ik het bankje alle eer aan, voor mezelf had ik nog een ruikertje moerrasspirea geplukt om te drogen (voor verkoudheid en griep in de winter)  als ik weer door het donkere deel terugloop vergeet ik dat hele sparrenbos, maar......, het was mij niet vergeten, ik voelde opeens zo ongelooflijk veel energie langs de ruggengraat dat ik wel op moest kijken en de sparren moest zien, hier opnieuw op de terugweg gefotografeerd, opnieuw veel te licht op de foto  hier staat ook nogal wat sporkehout Daarvan zegt Antonin Prihoda in zijn boek Geneeskrachtige planten: dat de gedroogde bast in Siberie veel gebruikt wordt bij lever-en galziekten, darmparsieten en schurft, maar je wilt niet weten wat je er voor doen moet om die bast goed gedroogd te krijgen op de juiste manier. Ik lees hier niets over dat juist de onrijpe bessen medicinaal zijn, wat ik eergisteren zei, kennelijk een ander boek. Hier staat dat van de bessen een jam tegen verstopping gemaakt kan worden. Ook de gedroogde bessen worden voor dit doel wel gegeten, 1 lepeltje jam of gedroogde bessen. Er staat overigens tegelijkertijd een icoontje bij dat de plant giftig is:-) Dus ik zou de dosis niet verhogen. Het boek waar iets staat over de onrijpe bessen moet ik dus nog terugvinden.  het is hier echt heel mooi met een vredige energie, mooi wandelweer, op een heilige dag (donderdag) en een heilig uur (tegen 6 uur s avonds) - het beroep van een wandel-astroloog is het toch wel het einde! Dan wil ik Begin-eik er nog even van langs geven omdat hij het fout had met of R wel thuis was, maar dat liet hij niet toe, hij zorgde ervoor dat 4 fietsers precies bij hem bleven stilstaan, dus ben ik maar doorgelopen:-) (Hierover meer in de volgende wandeling) Song for R: |
.
.
