BOSBESSEN, donderdag 8-8-2013
.
op weg naar het bosbesveldje raapten we eerst de nodige dennenappels om onze slinkende voorraad voor de Pinetree Shop aan te vullen. Overigens hoeven we ons daarover voorlopig geen zorgen te maken want we kregen deze mail inmiddels binnen:

Goeden Middag dames van de pine tree company

Datum: 14 augustus 2013.

Betreft: levering grondstoffen PineTree Company afdeling Lochem.

Voor u staat klaar:

200 stuks dennenappels ruw, langwerpig formaat tussen 7 en 15 cm            
Een aantal larixtakjes en wat kleinere rondere denneappels, ca. 30 stuks            0,30

 Totaalprijs                                                                     2,30

Korting wegens grootverbruik                           0,30

Korting wegens raapplezier                                2,00

TOTAALPRIJS                                                             0,00 EURO

 

Indien mogelijk zijn genoemde dennenappels te ontdoen van schimmels en parasieten via een dompelwaterbad, en daarna een ovenbeurt.

Dit is echter nog nooit geprobeerd waardoor het resultaat onbekend is.

Indien het geheel absoluut ongewenst is vanwege een ongevraagde levering en dus niet besteld, dan is dit volkomen ramploos want dan gaan genoemde dennenappels gewoon in de kachel als aanmaakhout.

 

Met vriendelijke groet,

 

Eenvrouwsfirma Al-Len.

 

UW FREE LANCE LEVERANCIER AL-LEN.


Waarop  Suze denkt, oef , we moeten snel wat verkopen (maar onze verkoopbare voorraad is nog helemaal niet zo groot) en notabene 16 visitekaartjes wil laten drukken voor het lieve sommetje van 4,78 euro. Aangezien dat ook gratis kan, kan dat natuurlijk niet door de beugel:-)

 
Na deze tussenmelding gaan we het voor het bosbessen plukken bestemde weggetje links in en begint Suze al bij een bosje waar ik niet eens de moeite nam om te kijken of er bosbessen waren omdat ik de betere locatie natuurlijk wist.
dus ik loop verder
En kom al snel bij een bankje aan waar ik eens naar de hemel ga staren terwijl Suze rechts achter een bordje verboden op zoek gaat, tevergeefs, naar bosbessen
Dat bordje is trouwens nieuw. Als je op het rechte pad blijft en gewoon een eindje doorloopt komen de struiken die tjokvol bosbessen zitten en daar zijn we wel even zoet...
links een doorkijkje naar dat kwetsbare natuurgebied vol jeneverbesstruiken en rechts mijn uitzicht vanaf een boomstronkje, Suze is nog aan het plukken maar dan moet je even turen om haar niet voor een boom aan te zien
Even verderop vinden we nog meer, maar dan besluiten we dat we wel door kunnen blijven gaan, en aangezien we toch al genoeg hebben voor door de yoghurt..
op de terugweg komen we nog langs een leuk bemost stukje en rechts zie je onze eigen buit, inderdaad in een dompelbad anti parasieten en daaronder onze oogst. Die was natuurlijk in no time verorberd.
.
Deze bijzondere man maakt sinds begin jaren 80 het vak economie voor zijn studenten een stuk aangenamer door het te ontdoen van het saaie imago. Hij maakt een levendig boek vol met absurde overheidsbemoeienissen. Jonathan Gullible, die u bij de hand neemt in dit wondere economie- en overheidswereldje, was geboren.

Een ieder die het boekje - inmiddels uitgegroeid tot een groot volwaardig boek - 30 jaar geleden las, lachte om de absurde wetten die in het boek uitgevaardigd werden en de maatschappelijke zaken waar overheidsinstanties zich mee bemoeiden. Maar ondertussen leert en ziet u steeds duidelijker wat u te wachten staat, of u het nu wilt of niet; dan kunt u het maar beter begrijpen!

Professor Ken Schoolland mag gezien worden als een bijzondere visionair, omdat de fantasieverhalen in het boek heden ten dage realiteit zijn geworden.

Overheden, zowel lokaal als provinciaal, als landelijk, als het waterhoofd Europa verzinnen de meest bizarre zaken om de burger nog meer geld af te nemen om zichzelf in stand te houden. Wat we 30 jaar geleden niet voor mogelijk hadden gehouden kunnen we vandaag iedere dag in de kranten lezen: boekhoudfraude, zorgfraude, megafraude met uitkeringen, frauderende politici, meer bijdrage aan EU, bankenfraude, frauderende ziekenhuizen, etc., etc. en daarna altijd geschokte Kamerleden, die maar niet begrijpen dat hun goedbedoelde(?) maatregelen zulke onverwachte consequenties hebben. Is het tij nog te keren, want de verzorgingsstaat heeft zijn hoogtepunt bereikt en we moeten weer terug naar minder overheid en meer zelfverantwoording.

Het boek van Jonathan Gullible komt precies op tijd, want het legt u op vriendelijke wijze uit waar en waarom het fout ging zodat u er ZELF iets aan kunt doen. (Inkijkexemplaar links)
.



















.
  
Make a Free Website with Yola.