|
Conditietraining 4, op de fiets, dinsdag 3 juli, krap uurtje? Zeer krap dan?  Leef elke dag op z'n volst, zodat het glans aan gisteren geeft, en hoop voor morgen. Het was weer heerlijk weer, en nadat ik muis 5 en 6 weggebracht had, besloot ik de Verlengde Albert Hahnzandweg af te fietsen naar de supermarkt op de Albert Hahnweg alleen had ik beter van te voren op het Google kaartje kunnen kijken, dan had ik kunnen zien dat ik de autoweg niet over kon steken behalve via de rotonde, maar de rest van de route doe ik dan toch liever met de auto dan met de fiets. Het werd met recht een conditietraining. Tjonge wat fietst dat fietsmobiel zwaar, zelfs op asfalt, en al helemaal voor ongetrainde fietsspieren. Dat A te R helemaal met dat ding uit Ruurlo naar Lochem is komen fietsen om hem hier af te leveren is toch wel wat hoor.  hier stap ik eens even af om te ontdekken wat er eigenlijk schuurt ergens aan de fiets, maar ik ontdek het niet, ik hoor het alleen. Per slot fietstÃe echt zwaar. Het valt me wel op dat de rechtertrapper helemaal tegen het wit aanzit en de linkertrapper een centimeter speling heeft maar ja, ik ben geen fietstechneut.  Dus we fietsen de Pluto-Ploegasfaltdijk maar verder af, steken over, gaan de Kjelnogwatweg in en daarna naar rechts, de Verlengde Albert Hahnweg in, een zandweg.  Het wordt steeds muller op die zandweg en als ik mijn ogen bijna niet van deze imposante Amerikaanse Eik af kan houden, donder ik bijna van de fiets af.  Dus ik besluit dat het tijd voor pauze is en vlei me hier bij de boom neer. Er komt nog een 50 (lees 70) plusser langs met aardige hond en verder kom ik geen kip tegen op deze zandweg:  nog even een fotootje van mijn uitzicht op het Achterhoekse maislandschap alvorens we weer verder gaan met de training:  Tja, dan kom ik bij het eind en zie dat ik de Albert Hahnweg die hier ergens achter moet liggen zo niet bereik:  waarop ik besluit rechts af te gaan, via de rotonde de ventweg weer op en terug. Op de rotonde aangekomen verminder ik vaart vanwege een aantuffende vrachtwagen, die dan echter, heel aardig, voor mij stopt. Maar ja toen was mijn vaart al zodanig verminderd dat ik niet zo gauw zonder om te kukelen verder kon fietsen. Gevolg, vrouw van middelbare leeftijd op transportfiets met beentjes op de grond aan beide zijden van de fiets om fiets-lopend over te steken, geen gezicht. Vrachtwagenchauffeur, heel aardig, opent raam en zei: ik toeterde nog dat je door kon rijden! De mensen zijn duidelijk heel aardig vandaag. En dat terwijl de bijna Volle Maan in het koele Steenbok stond. Het is het weer. Vast en zeker. We krijgen te weinig zon hier in dit land, normaliter een mopperdemopperKreefteland.  Dan kom ik bij fietsknooppunt nummer nog wat, waar ik op de heenweg ook langs kwam hoor, het TOPpunt t.o. de Zonnebloem (favoriet eetcafe) en neem daar nog even een tweede pauze. Thuisgekomen kon ik muis nummer 7 wegbrengen, even later gevolgd door muis nummer 8. Muis nummer 9 liet op zich wachten, het duurde tot de vroege avond. Ik heb niet geweten dat er ZOVEEL muizen de weg naar mijn keukenkastjes wisten te vinden. Straks krijgt de cv monteur nog gelijk ook. |
.
.
