De HEEMST in Zwiep, zaterdag 9 februari,
wandeling geschreven door hond J2
Kijk, dit hieronder is hond J2 en hij heeft ook een
wandeling geschreven, een wandeling met een route die ik nog niet ken en
nodig ook eens moet gaan verkennen, vandaar dat ik hem hier publiceer
Hierna hond J2 aan het woord dus:
|
A. kwam bij mij thuis. Ik werd meteen wild zoals te doen
gebruikelijk, maar A. gebaarde dat ik rustig moest zijn zoals te doen
gebruikelijk. En dan ga ik zitten,vervolgens liggen en op mijn rug rollen zodat
mijn buik zichtbaar wordt; wat gekriebel aldaar maakt mij rustig. Totdat A. zegt:
ga je mee? Dan word ik weer wild. Ja, ik ga mee! In de auto, waar P. ook zit.
We gaan wandelen!
Ik zit op de achterbank met mijn kop tussen de voorstoelen
in.
|
|
En dit is A die mij via het spiegeltje in de gaten houdt.
Ziet ze er blits uit hè!
(Als je het aan J1 vraagt heeft ze vaseline op d'r gezicht gesmeerd tegen de kou of zo) Commentaar van A hierop:
Vaseline gebruik ik
niet (komt van aardolie, is niet plantaardig noch natuurlijk).
Het zijn gewoon de
LIZZIE CREMES!!!!!
|
|
We parkeren de auto bij een soort kapelletje in de bocht
bij Zwiep. Ik schrik van een geluid, dat is de klok die elf keer slaat, zegt A.
|
|
En op dat kapelletje staat dit hiernaast, (J1: ik moet hoognodig die Prediker 3:1 er eens ff op nasloan )
|
|
Er zijn wolken in de lucht en de zon doet zijn best.
|
|
We wandelen het pad af dat De Heemst heet. Dit pad loopt
dood maar niet voor wandelaars. Alleen, je moet het wel weten......
|
|
Kijk. Bij de rode vlag de auto vlakbij het kapelletje, en
De Heemst opgewandeld. Dat pad houdt hier ineens op maar in het echt is dat
niet zo hoor. Allemaal wandelpaadjes tussen weilanden door zijn hier. We kwamen
uiteindelijk bij het groene vlaggetje uit, de Wengersteeg.
|
|
We wandelen langs een boerderij en het lijkt alsof je het
erf op loopt, maar dat is niet zo: je loopt erlangs. Dat moet je nog maar net
weten. A. roept mij en ik moet naast lopen. Dat doe ik braaf, zonder riem. Niet
te lang moet dat duren, maar ik hou het vol. Goed hè!
|
|
En dan kom je op deze bomenpaadjes:
|
|
We komen regelmatig bankjes tegen. Zeer geschikt voor
bepaalde personen die om de haverklap zo'n bankje nodig hebben.
|
|
En dan lopen we na een half uur wandelen via de Wengersteeg
de Parkeer op naar De Witte Wieven. Daar staat dit hier links
en in close up, hieronder, prachtig houtsnijwerk, ik vind het maar
eng, het beest kijkt me zo aan.
Het witte wief kijkt mij ook heel erg doordringend aan...
ik loop snel verder
|
Wat een geluk......
Uitspanning heet het nu. Ze heten je hartelijk welkom maar
of je eigen meegebracht voer hier niet wil nuttigen:
| |
|
En vlak voor we naar binnen gaan nog deze mafkees (l)
|
Op de terugweg lopen we wat anders. We passeren een paard
met een rare doek om, dat moeten ze bij mij niet doen zeg. Maar ik wil er wel
heen.
|
Eenmaal binnen plof ik op de grond neer. A. en P. nemen
wat voer van het restaurant en ik krijg een kauwbot.Kijk, dit is P en het restaurant ziet er anders uit. Het heeft
andere eigenaren. Er is ook geen winkel meer, maar ze geven hier workshops in
van alles en nog wat, van honden uitlaten tot brood bakken.
Edoch, A. had dat wel door dus deed me even aan de lijn,
zodat ik niet verder kon....
|
We passeren een boerderij waar ze zelfverbouwde spelt
verkopen!!!Niet dat ik lezen kan, maar A. las voor .En de prijs is low budget:
| |
|
Wandelpaadje langs het water
|
|
Wandelpaadje langs een akkerveld
|
|
Alweer een bankje voor bepaalde personen. P. kijkt welke
bomen hier gekapt zijn.
|
|
Elzen dus. Mooie kleur hé!
Dit is een ware wandelroute want we volgen de blauwe
pijltjes. Persoonlijk gebruik ik deze paaltjes voor wat anders.
Nog wat paadjes waar ik vrolijk heen en weer ren, het
tempo van A en P is niet zo hoog namelijk.
|
|
En verdomd, alweer een bankje, of liever boomstoeltje.
Dan kiezen we een route langs het water om niet te veel om
te lopen. De zon piept net door een wolkengaatje en ik drink wat.
En dan is het raak. Ik ruik wat. En ik ren, en ren. Een
haas! Maar die kan harder rennen als ik, want ik haal hem niet in. Ik word niet
teruggeroepen, A. weet natuurlijk dat dit zinloos is, ik luister toch niet. Na een
tijdje hoor ik een fluitje, en dat is een signaal waar ik wel naar luister: ik
ren terug. Maar ik ben nog niet vlakbij A. of ik ren weer weg, want ik ruik nog
steeds Haas. Ik piep ervan, zo opgewonden ben ik. Ik ren het hele weiland over,
maar hoor dat fluitje weer, dus ik ren weer terug. Als ik uiteindelijk uit zit
te hijgen bij A en P kunnen ze natuurlijk niet boos op me zijn, tenslotte
luisterde ik wel (uiteindelijk).
|
|
In de verte staat dit gevaarte, een ooievaarsnest zegt A.
Na 3 kwartier wandelen zijn we weer terug bij de auto. Ik
zie er niet uit, helemaal onder de modder. Dat zal bazin R. leuk vinden....
|
|
