sacred walks

In deze wandeling zullen we gaan verhalen over gebakken ei met duizendblad, en over de eetbaarheid van eikels. Over dat laatste: Esseen en ik (Jeeeen) vragen ons af of er in de oorlog nooit eikels gegeten werden. Je kunt er namelijk pasta en meel van maken. En over dat laatste:

Eekhoorntjespasta (vertaling van Acorn-paste) (zelf verzonnen)

1) Men raapt een pan vol eikels. De ervaring leert dat je het beste de groene en niet de bruine kunt nemen.
2) Daarna kerve men in elke eikel een snee.
3) Daarna koke men de eikels
4) Daarna kun je de eikels makkelijker pellen
5) Daarna haal je de gepelde eikels door de sapcentrifuge (oorspronkelijk recept: hakken)
6) en daarna kook je de smurrie in flink water waarna je het door een oud kussensloop dat je toch niet meer gebruikt laat uitlekken. In principe moet je dit net zo vaak doen tot de tannine er uit is (hetgeen ook te proeven valt). Bijv. drie keer koken met telkens vers water.
7) Wij waren ongeduldig dus hebben eekhoorntjespasta gemaakt, met toegevoegde kruiden, t.w. kurkuma, himalaya zout, paardebloemblad (vers uit de tuin), kerrie, ui en knoflook, en met kaas en 1 ei om het te binden.
Aldus had ik mijn eerste eikelhapje binnen terwijl Jupiter transit op cusp 6 transit stond, dus dat kan nooit verkeerd zijn. De Maan beheerste het 6e huis en stond in Tweelingen in 3 , dus vandaar dat er meteen over geschreven moest worden. Binnenkort gaan we een nieuwe mand eikels met een andere receptuur uitproberen. Het eerste eikelhapje smaakte niet verkeerd hoor, beetje nootachtig met ei en kaas, nooit weg toch? En ik ben het lekker aan het wegspoelen met de meest verrukkelijke ijs-en ijskoude vlierbessensap (de koelkast had ik een beetje te hoog gezet).
NADEEL aan dit recept: het kost uren van je kostbare tijd!
LEUK is dat de eik onder Jupiter valt, voeding onder Kreeft, en maaltijden innemen onder het 6e huis, dus hoe gaaf is het om je eerste eekhoorntjespasta te eten als Jupiter in Kreeft op cusp 6 staat!

Maar nu terug naar het verhaal van deze wandeling.  We gingen maar eens "eventjes" naar de Vordenseweg richting jonge dennenbomenaanplant om dennetoppen te verzamelen voor onze Pine Tree Company Moonlodge winterthee. Vergat ik nog de schaar mee te nemen.

.
de route begint langs jeneverbesstruiken waarvan de takjes echter zo stekelig zijn dat je ze zonder handschoentjes maar beter niet kunt aanpakken.
.

.
Esseen ziet van alles wat door  de sla kan, en gaat ook.
.

.
Ik doe even de varen-ervaring en voel dat ze vandaag met iets anders bezig zijn. Dan gaan we het jonge dennenboompjesbospad in.
.

.
Van deze foto's vraag je je af waar die dennenboompjes dan zijn. Oeps ik liet mijn sigaret op de grond vallen al tikkende. Ook al heb ik bezoek, ik rook binnenshuis. Soms dan. Dat komt omdat we luchtverfrissende sigaretjes ontwikkeld hebben, gemaakt van bijvoet. Binnenkort in de commerciële verkoop tegen prijzen zonder accijns:-)
.
.

.
nu kun je op de rechterfoto al wel wat jonge denneboompjes zien waarvan de topjes nodig gesnoeid moesten worden. Dat deden we dus.
.

.
Opeens zie ik in de verte een wilde koei. Ik denk bij mezelf, wat zie ik nou? Hebben ze die hier ook al?
.

.
Aan het einde van dat dennenboompjesbospad stond een bankje, maar helaas pindakaas, er lag een deken op uitgespreid en er boven op zaten twee geliefden. Het zag er niet naar uit dat die daar voorlopig weg waren, dus lopen we maar eens door en kom ik op onbekend terrein. Er is opeens een hekje en we mogen door de wei, als we aldus het bordje maar wel op 25 meter afstand van de wilde koeien zouden blijven. Goh, wij hebben dat dus ook, net als in Limburg:-) Gelukkig waren de koeien elders en ik ging pardoes op blote voeten door het vochtige graspad.
.

.
Dan plukken we duizendblad, want in dat boek  onlangs (deel 4 van Anneke Bleeker, laatste boek op deze pagina) staat (klaarblijkelijk) dat duizendblad door gebakken ei goddelijk smaakt. Ik had het al even geprobeerd en 1 van de happen smaakte goddelijk. Zou het nu de bloem of het blad zijn?
.

.
Esseen maakt na onze wandeling de lunch met gebakken eieren en een enorme hoeveelheid duizendblad er door en beiden vonden we het niet echt bijzonder. Het was niet vies hoor, dat nou ook weer niet. Maar zo bijzonder vonden we het niet. Kan natuurlijk aan de tijd van het jaar liggen.
.

.
Als we het weiland uitlopen komen we collega's tegen, en ietsjes naar rechts vinden we nog een pad dat doorloopt, wat ik ook nog niet kende. We raakten natuurlijk wel steeds verder van huis, dat wel:-)
.

.
het is haast niet te zien, maar er zat allemaal sedum op dit dak.
We wandelen verder langs het pad dat vervolgens naar links gaat.
.

.
Bij gebrek aan een bankje nemen we uiteindelijk maar elk 1 kant van deze boomstronk. Op de rechterfoto gewoon een blaadje met leuke dauwdruppels. Of regendruppels, het had wel geregend eerder .
.

.
Kijk, het bankje, en rechts is wel een erg donkere foto zeg.
.

.
En dan, eindelijk een echt bankje. Onderweg hadden ze nog dennentoppen voor ons klaargelegd op het pad, ziehier de oogst.
.

.
en nog meer oogst.
.

.
In the meantime verzamelt Esseen het nodige dat in de verkoop gaat voor het goede doel.
Meer daarover kun je in het volgende hoofdstuk van ons boek lezen. Klik hier.

Vlak bij het bankje is dit weggetje terug naar de richting van waar we vandaan kwamen en aan het einde van dat pad zien we, omkijkende, een bordje ''Verboden toegang", nou moe...

.
Als we eindelijk weer, na het weiland doorgekruist te hebben, bij het eerste bankje komen zijn de lovers verdwenen, en wij krijgen er Hoog Bezoek.
.

terug naar de indexpagina - volgende wandeling