Mundersumer Sand (Mundersum), woensdag 23 oktober 2013
.
|
Onderweg naar onze volgende hunebedlokatie begon het te regenen. Vlug riep emeen Sri Yukteswar aan (die is van het weer), en opeens zagen we een prachtige regenboog, zon links, regen rechts. Als ik uitstap is de regenboog nagenoeg verdwenen, en op de foto helemaal niet te zien:-)
|
|
We parkeren aan het eind van de ""Zur Butte"in Mundersum, een asfaltweggetje (zo eentje waar je hoopt geen tegenliggers tegen te komen), en we parkeren aan het eind als het natuurgebied begint. Ik had de lokatie gegoogled, een paar dagen ervoor, en mijn aanwijzingen waren: ""dan links en 2e rechts vraagteken". Die aanwijzingen klopten perfect alleen liepen wij, zie routekaartje boven, eerst bovenlangs via de 1e rechts ipv de 2e... niet dat we het anders wel gevonden hadden als we meteen goed gelopen waren, we hadden de aanwijzingen van een vriendelijke boer nodig die we uiteindelijk tegenkwamen. Niet dat die aanwijzingen van hem niet voor twee interpretaties vatbaar waren, maar ach ja, Merc liep retrograde.
|
.
we zijn nog niet in Emsland maar in Niedersachsen getuige dit bordje.
.
.
zo nu en dan komen we ook nog wat funghi tegen maar het haalt het niet bij wat ik al in de Achterhoek gezien heb.
.
.
dan gaan we de 1e weg rechts in (stom stom)
.
.
even voor de statistieken: dit zijn de enige twee vliegenzwammen die we op al onze hunebedwalks gezien hebben.
.
.
Bij een kruising slaan we linksaf en zien een Huegel in het bos: vroeger werden de hunebedden ingegraven met heuvels, en aangezien het hier overal stikt van de hunebedden en er vele nog niet eens opgegraven zijn, is het heel goed denkbaar dat er hier ook een hunebed onder ligt.
.
.
na een poosje besluiten we een pad in het bos in te gaan want dat moest ook volgens mijn herinnering van het google kaartje (dat klopte ook wel, alleen niet dit pad...:-)
.
.
Overal in het Duitse landschap staan wildtorens.
.
.
er mogen dan niet veel funghi zijn, in dit stukje grasland lag wel een indrukwekkende serie, net een soort paddestoelenhunebed...
.
.
maar veel meer hunebed lag er niet in dit stukje bos wat bij onze uitgang afgezet bleek te zijn met lapjes stof of zo... wij daarna naar rechts, naar de volgende wildtoren.
.
.
op de hoek van dit veld lag een wiebelsteen, het woei er tevens eventjes zo hard dat de steen met mij erop zelfs daarvan begon te wiebelen, dus lang hielden we geen pauze.
.
.
Emeen vraagt in haar beste Duits aan de boer van deze tractor waar het hunebed hier lag. Ik had graag een foto van hem gemaakt, omdat hij een mooi, vriendelijk, maar echt tanig boerengezicht had. Het was niet moeilijk te vinden zei hij (ja ja), gewoon terug naar het weggetje met de slagboom. dan 90-100 meter naar rechts (ik verstond links), en dan het bos in... misschien stond er wel een bordje (nee dus).
.
.
nadat we eerst 120 stappen naar links zijn gegaan (mijn idee), en toen 120 stappen naar rechts (emeen's interpretatie) ging emeen eerst een bosweggetje in en haar joehoe geroep kondigde al aan dat we dan toch eindelijk het hunebed gevonden hadden.
.
.
en daar was tíe dan. Nog even met die bladeren en er ligt weer een heuvel overheen.
.
.
.
Niet 1 keer tijdens ons bezoek aan heeeeel veel hunebedden op ons hunebeddentripje zijn we andere hunebeddenbezoekers of zelfs maar andere wandelaars tegengekomen! Heel wat anders dan Drenthe dat er toch dicht bij ligt.
.
.
Vrijwel overal staat er ook een Eik in het hunebed, of er vlak tegenaan, of er heel dicht bij, de zaak te beschermen zeg maar. Terwijl de hunebedden echter ruim 4000 jaar oud zijn, zijn de Eiken dat vreemd genoeg niet. Ik bedoel, ze halen de 100 nog niet eens.
.
.
Dan wandelen we maar eens terug, lekker opgeladen door de energie van de stenen.
.
.
En dan zien we eindelijk waarom een paddenstoel STOEL heet....
.
|
Er zijn nog meer hunebedden in Duitsland dan de vele die we zouden gaan zien, deze grote hunebedden stonden niet eens op ons lijstje - deze links ligt ook in Niedersachsen, in de buurt van Wildeshausen, ietsjes te ver weg voor onze trip de tweede dag.
|
