sacred walks

Gelukkig kwam de zon door op de Dwarsweg

Dit is nog steeds de Dwarsweg, we zien zoals overal in den lande en den buitenlande, dat de mais gerooid is.

hier leun ik tegen de MultiPurpose Eik aan en net terwijl ik probeer te bedenken wat ik hem nu eens weer zal vragen komt er een fietser aan, dus dan maar

het pad met zonnige eind oktober zon in, overigens kloppen mijn weersvoorspellingen voor oktober tenminste weer wel. Voor volgens jaar heb ik ze ook al af maar die moeten nog online.

de hoek om naar links en we zien wat herfstkleuren om

En dan tot mijn grote schrik ahum:-) zie ik dat de cirkel geen cirkel meer is, hier moeten herstellingswerkzaamheden plaatsvinden. Behalve het heiplantje vind ik van de andere aangeplante zaken ook niks meer terug. 

Eerst maar eens even de cirkel hersteld. Eigenlijk heeft het iets in het midden nodig. 

Het stekken en aanplanten van de fuchsia magellanica is niet moeilijk, je scheurt gewoon een stengel in drieen, steekt het de grond in, en dan moet het goed komen volgens Hugo

Na al die vermoeiende werkzaamheden is het de hoogste tijd voor het bankje waarvandaan ik de herfst nog even vastleg op de hoogstgevoelige plaat.

Alhoewel ik deze bomen natuurlijk al wel honderd keer gezien heb kan ik er eigenlijk niet genoeg van krijgen, het is net als met astrologie, het is telkens nieuw en anders en verwondert me telkens opnieuw.

Dan kom ik tot mijn verbazing een keitje tegen op de terugweg in dit gebied waar nooit een steen te vinden is. Dat moest zo zijn, ik leg hem bij deze boom om hem de volgende keer het midden van de boscirkel te laten markeren.   En even later vind ik notabene opnieuw een stuk gesteente.. in driehoeksvorm maar liefst.