HEMEL & AARDE WORKSHOP WALK : HET GOLEMPAD, donderdag 6-9-'12 het gele pad was het aangekondigde pad, het oranje pad is wat we gelopen hebben, het moest zo zijn... het was prachtig weer, ideaal zelfs, zo mooi had ik het op deze route nog niet eerder meegemaakt geloof ik. Van heinde en verre waren de deelnemers toegestroomd, allen ervaren boomvoelers:-) het was een hartstikke leuk contact met allen ik was behoorlijk op tijd en fotografeer nog even waar we zijn en hoe Brasschaat vroeger maar een arm gehucht was, iets waar de gemiddelde Nederlander zeker van op zal kijken
Het linker eikje maakte ik opzichter van de parkeerplaats en de rechtereik de zegeneik voor de wandeling Hieronder ook L. maar niet uit R'dam, ze heeft een leuke permacultuurwebsite en ik leerde haar naam eens goed uitspreken Na het bruggetje gaan we onder de poort het sprookjespad op links zie je mijn nieuwe verzekeringsagent in België (vanaf nu VE genoemd) tegen de rododendrons aan staan en rechts A en L ook. Ze voelden de energie!! Vanaf de helderziende boom neem ik een foto van een standbeeld, en zowel An als ikzelf vergsten helemaal de helderziende boom iets te vragen zodat hij helderziend kon wezen... Ve vertelt dat hij dol is op schuine bomen, die hij in zijn eigen streek het liefst s morgens vroeg voor 600 uur bezoekt omdat hij anders bang is voor witte busjes en zo... L probeert het ook en ik ook, voor de eerste keer. Ik merk dat het een enorm verschil maakt of je met je hoofd tegen de stam aanleunt, wat je als je scheef staat dus vanzelf doet, ineens wordt het hoofd ook helemaal van energie voorzien! Aan de foto rechts te oordelen moet het hier om een scheve tamme kastanje zijn gegaan. geen idee wat we hieronder aan het doen waren Dan komen we in het oude Beukendeel, ik vraag L (rechtsonder) wat ze bij deze Beuk voelt die An als verdrietbeuk had gemarkeerd. L, die nogal Neptuniaans is en intuïtief, voelt via de Beuk dat hier veel mensen waren in de middeleeuwen, een groepje of zo, en denkt dat nog zoekende mensen hier triestig kunnen zijn, maar niet-zoekende mensen niet. In het Engels noemen ze dat soort triestigheid met een fraai woord Divine Discontent. (Goddelijke Onvrede). Kunst: het is echt wel een mooi plekje hier bij die beukenkunst aparte vogels in het water en nog meer beukenkunst nog meer kunst en kijk nou, WOLFSPOOT!! rechts meen ik een ceder te zien, maar het zou ook een cypres kunnen zijn bedenk ik me nu Hij geeft in ieder geval een fijne energie vooral voor An die nu naar Cypres vertrekt (nou ja Cyprus dan) nooit geweten dat de Gingko Biloba de "Japanse notenboom" is.
we gaan een soort verhoging in het landschap op en worden aangestaard door een groep ganzen alsof ze denken, "hadden wij maar een wit busje" zwammenkunst, of viezigheid, whatever:-) de kinderboerderij-ezel of pony of kruising tussen beiden komt langzaam naar ons toe, mogelijk denkt ie dat we wat lekkers voor hem hebben maar er mag hier toch niet gevoerd worden, dus hoe hij dat zou kunnen denken... terwijl we lunchen onder het genot van babygejengel proberen we ook nog een mandala workshopje te doen daarna gaan we langs deze imposante beuken en eiken terug
|
.
.