Groot Schietveld, dinsdag 4 maart 2014
.
.
Toen An langs kwam voor de kefir, scheen de zon, en ze had nog nooit op het Groot Schietveld gewandeld. Voor mij was het ook al een langere tijd geleden en ik zou mijn ogen uitkijken, want zoals vandaag had ik het er nog nooit bij zien liggen!
.
.
An had een spliksplinternieuwe auto, met nog maar 80 km op de kilometerteller, gekocht tijdens Merc Rx en ontvangen binnen een uur nadat Merc. weer recht was gaan lopen.
.
.
De derde eik van rechts op de rechterfoto is Tovereik. Daar ging ik even naar toe. Want ik kon wel een wondertje gebruiken.
.
.
An wacht geduldig terwijl ik Eik vraag om meer energie, want ik voelde me moe. We kunnen het aan Mars retro wijten, of eventueel aan ontgifting, maar in ieder geval deed Eik zijn best en was ik tijdens de wandeling de helft minder moe, (het was dus nog niet helemaal weg, maar tijdens de wandeling had ik verder geen last, zo lang An zich maar aanpaste aan mijn meditatieve tempo:-)
.
.
En toen begon het, waar ik me zo over verwonderde, overal waren nieuwe vennetjes gevormd, An zei dat het kwam door de vele regen.
.
.
Met al dat mooie bundergras zag het er trouwens ook heel mooi uit, alsof er een soort zacht zeer hoogpolig tapijt lag zo ver als je kon kijken.
.
.
Ik kijk nog even achterom als An de rijen prachtige witte Berkenstammen opmerkt.
.
.
Alweer een nieuw vennetje (rechts) !
.
.
de foto links: nieuw water aan de linkerkant van de weg, de foto rechts: dito aan de rechterkant van de weg, ik geloof mijn ogen bijna niet (heb dat hier echt nog nooit zo gezien).
.
.
sommige vennen maken nu verbinding met elkaar.
An vraagt zich af waar de eenden zijn. Die zijn er niet, er zijn hier ook geen vogels, en veel andere dieren kom je hier ook niet tegen. In het gebied (maar niet specifiek hier) zouden wel adders kunnen zijn, die ik helaas nog nooit gezien heb.
.
.
de volgende nieuwe watertjes.
.
.
foto #22 rechts is een schuilhuitje met een kerstboom op het dak.
.
.
En links zijn we bij het laatste watertje (niet nieuw) aan het eind bij de andere slagboom, rechts zijn we al weer omgedraaid.
.
.
uit het westen kwamen wel steeds meer wolken overdrijven, die de zon in de weg zaten.
.
.
de mooie witte berkenbomen nu met op de foto wel mooie grijze luchten.
.
.
we eindigen met de vaststelling dat sommige berken graag in groepsverband leven.
Het was een heerlijke wandeling. Benieuwd wat ons de volgende keer weer te wachten staat.
Hieronder een video van Jacques Brel over VLAANDEREN (en niet over "dutch clouds"). Ik hem 'm al eens eerder gepubliceerd, maar hij is mooi genoeg voor een bis.
.
