Het Merkske (2) -donderdag 28 november 2013
.
.
Het motregende in het begin nog een beetje maar Sri Yukteswar die ik rijdend door Hoogstraten met stevige regen had aangeroepen voor droog wandelweer, deed zijn werk, toen ik bij een tweede parking op de Hoogstratensebaan aanlegde en ontdekte dat dit ook het Merkske heet.
Het was officieel wel Nederland... maar echt grensgebied.
.
.
links zag ik een leuk zwemwater maar kon er nog niet bij en rechts een weiland.
.
.
De weg zelf was naar Belgisch model gemodelleerd, recht toe recht aan dus.
.
.
Toen kwam er een weggetje naar het water, maar hoe mooi de oever ook was, erg aantrekkelijk om hier (in de zomer dan) te gaan zwemmen was het nou ook weer niet...
.
.
Dat de ganzen daar anders over denken moeten zij weten.
.
.
rechts nog een mini poeletje
.
.
We lopen maar eens door.
.
.
en hoe dichter ik in de buurt kwam, hoe meer ik in de gaten kreeg waar dit weggetje toe leidde, namelijk naar een bankje (te nat vandaag) wat ik van de rechterkant komend ook al eens ontdekt had toen ik met Esseen voor het eerst dit gebied verkende op deze Vallei van het Merkske wandeling.
.
We zijn hier al weer op de terugweg.
.
.
Dan doe ik de brem nog even aan: terwijl ik met mijn rug in de aura van de brem sta, krijg ik eerst een heel sterke energie in mijn voeten, die vervolgens, hup, naar het hartchakra gaat. Als ik er van weg loop stroomt het, hup, door naar mijn kruin, geweldig toch!
.
.
De UFO op de camera is helaas echt wel een permanente beschading op de lens, onder de UFO opnieuw de ganzen in de verte.
.
Dan stappen we het eigenwijze autootje weer in en sukkelen vervolgens door naar NL.
Deze keer was er echt veel vrachtverkeer op de weg, want die vrachtwagens sloegen telkens af, dus kwam ik een volgende vanzelf tegen met het Nieuwe Sukkelen. Als rasechte Waterman ben ik natuurlijk een trendsetter want vandaag kwam ik een aantal andere sukkelaars tegen, alhoewel niet zulke diehards als ikzelf.
En dan zijn we gearriveerd op knooppunt Velperbroek bij Arnhem waar zich niet alleen een bende orbs genesteld blijken te hebben in de auto, maar waar we uit het rechterraam ook een gaaf standbeeld zien tussen de kantoorgebouwen, een enorm hert.
.
Tot slot kun je het resultaat zien van dit Enorme Gesukkel, na al die kilometers rijden nog meer dan de helft in de tank. Oplettende lezeressen denken wellicht, je rijdt hier nog steeds 80, ja, dat komt omdat ik na de plek waar ik had moeten afslaan, eerst nog even naar de Action ging alwaar ik een cakeblik aanschafte voor 1,69 euro dat ik nodig had voor mijn nieuwe potjeskachel experiment, dat deze keer, in veel simpeler vorm en met cakeblik dus, wel geslaagd is!!! Stenen potten zijn overigens nergens te koop in dit seizoen, in ieder geval niet bij de Action:-)
.
Dit idee kwam van iemand die zijn boot op deze manier verwarmde: je plaatst 4 theelichten in een cakeblik, zet er 1 pot op waar je vervolgens een lege theelichthouder op het gat plaatst om het af te dichten en zet er dan een iets grotere stenen pot op waar je het gat openlaat. De potten die ik in BelgiĆ« had kreeg ik niet meer uit elkaar, deze heb ik in de tuin in Lochem gevonden, de grotere pot dus zelfs kapot aan de onderkant,  maar... het werkt!!
Ik heb het namelijk ook altijd koud in mijn kantoor op de bovenverdieping zelfs bij een cv ingesteld op 20 graden. Maar niet langer! De cv beneden staat momenteel slechts op 11.5 graden (het is nu echt berekoud beneden:-), maar ik zit eindelijk zonder allerlei extra kledingstukken en een deken over me heen op mijn kantoor....
tip: cakeblikken en meer potten kun je ook bij je moeder uit de kast halen wat ik inmiddels deed voor meer van die potkacheltjes...
 
.



















.
  
Make a Free Website with Yola.