sacred walks

.
ik zal je eens een verhaal vertellen, want ik heb een poëtische bui. Dat had ik zeker niet op deze wandeling, ik had nog niet eens koffie gehad toen ik er aan begon. In de folder van de ALDI had ik iets gezien dat ik Beslist Wilde Hebben, het was vanaf deze zaterdag in de aanbieding. Ik versliep me en sprong zowat vanuit mijn bed in de auto, zonder emails gelezen te hebben, en nog erger, zonder koffie. Oef wat had ik zin in koffie op deze wandeling. Die begon nadat ik TWEE Aldi's had bezocht en achter het net viste. Ik troostte mezelf met de gedachte dat ik voordat ik die folder had gelezen nog nooit 1 seconde nagedacht had over dat Ding dat ik opeens zo nodig had moeten hebben. De zon scheen, de wandeling kon niet wachten tot na de koffie. Nee. De zon scheen. Mijn vriend.
.

.
Meteen kwam ik nog een vriend tegen, een vriend uit mijn kinderjaren, van wandelingen rond Buurse, waar ik in januari opnieuw zal zijn. De jeneverbesstruik. Ik knipte er wat takjes van af want deze vriend heeft scherpe kantjes en toevallig had ik een schaar in de tas.
.

.
Er zaten geen bessen aan de struiken, maar dat geeft niet, want ik heb hier nog steeds een zakje zelfs ongeopende jeneverbessen naast me liggen. Kom, ik zal er eens op eentje gaan kauwen.

.
och, waar kom ik nou toch terecht, bij het bomenkerkhof... een triester kerkhof dan een mensenkerkhof. Het maanlandschap roept een sfeer van menselijk ongewenst ingrijpen in. Alhoewel de daders zelf daar anders over denken. Ze willen het Grote Veld terugbrengen, zoals het eens was in 1800. Maar ze vergeten dat er toen nog geen auto's waren en dat ze door de kaalslag de rust hebben verstoord, je blijft de autoweg nu steeds horen.  De jeneverbes smaakt niet direct vies maar ik heb geen zin om hem door te slikken. Hij gaat er weer uit:-)
.

.
Ik kijk nog een keer weemoedig achterom en draai het slagveld dan de rug toe om het pad verder te vervolgen dat gelukkig het nog bestaande bos in gaat.
.

.
Het valt trouwens echt niet mee om poëtisch te blijven want als ik de foto's weer zie, herinner ik me weer hoe brak ik me voelde..; welke kant zal ik eens opgaan bij een bospad-T-kruising?
.

.
De keus bleek niet zo moeilijk, links was een barricade opgeworpen.
.

,
en even verderop was er nog een.
.

.
mwahh! een bankje, eindelijk! En volgens het bordje op een heel bijzondere plek. (Dat bepaal ik zelf wel, zei een stemmetje in mij). Er stond ook dat ik me hier MIDDEN in het Grote Veld bevond. Aha, dat wist ik nog niet, dat dit het midden was.
.

.
""Wat U misschien opvalt is dat dichtbij het bankje een oude inlandse eik staat!. Nou mij viel niets op hoor:
.

.
In vier richtingen, zie de foto's hierboven, was geen Eik te zien.
.

.
Zou die soms al gekapt zijn al weer jaren geleden en zou de stam hier naast het bankje zijn? Ik ga er op staan en ervaar een enorme energie die door mijn voeten stroomt. Ter plekke besluit ik dat dit inderdaad een bijzondere plek is, energetisch! Alleen, wat bleek?
.

.
Het was niet de plek die de schrijver van het bordje bedoelde (van dezelfde firma die de Kaalslag in werking zette). Want de oude inlandse eik bestond toch, ontdekte ik, toen ik eens verder liep, inclusief het slootje ernaast wat aangegeven stond op het bordje. Erg indrukwekkend was die Oude Inlandse Eik nou ook weer niet, hij leek nog geen 50 jaar oud. (Sorry Eik).
.

.
En dan kom ik bij een bankje wat ik herkende van onze Venus-ochtendwandeling, toen we van de andere kant kwamen. Helaas alweer zonder koffieautomaat. Op de terugweg kom ik nog twee levende zielen tegen in dit voor de rest uitgestorven bos, met alleen vogels, en, nog steeds, het lawaai van de auto's in de verte. Mopperdemopper.
.

.
Teruggewandeld naar "het Midden" van het grote veld blijf ik even stilstaan naast de Oude Inlandse Eik en maak een foto van de afstand tot het bankje (nog net te zien op de linkerfoto), om jullie te laten zien dat de Schrijver van het Bordje wel heel merkwaardige ideeen heeft over dat de Eik dichtbij het bankje zou staan. Maar wellicht hebben ze zonder dat ze het weten het bankje wel op de juiste plaats gebouwd, omdat zich daarnaast dus wel degelijk een hoogwaardige energetische plek bevindt. Verder lopen zie ik een jong eikje op komen, dan kunnen ze over 100 jaar hier opnieuw een bankje plaatsen met dat we ons hier op een Bijzondere Plek bevinden...
.

.
we wandelen maar eens verder.
(Standaardzin)
.

.
En dan zijn we weer terug bij het eigenwijze autootje, die ik overigens op de dag van de Venus transit van die wandeling hierboven genoemd, gekocht had, met geld van de belastingdienst dat ik diezelfde dag terug ontving.
.

terug naar de indexpagina - volgende wandeling