|
JACHTLUST, VORDEN, donderdag 28 februari 2013
 Het wandelpadje "Jachtlust" had ik van te voren gegoogled in de hoop dat er een parkeerplaats in de buurt zou zijn. Wel, daarover behoefde ik me geen zorgen te maken want:
tegenover het pad lag een bushalte met een riante parkeerplaats. Dus we steken de weg over en ergeren ons voor de zoveelste keer aan het feit dat Vorden heel idioot, tegenwoordig de gemeente Bronckhorst is, het kleinste stadje van Nederland, gelegen aan de IJssel bij Steenderen, hartstikke ver weg, en het heeft niets met Vorden te maken. En dan te bedenken dat ik de vrouw die verantwoordelijk is voor de gemeentelijke herindelingen nog een consult gegeven heb. Ze was een theoretica en ik stuurde haar (haha) terug naar de universiteit want ze had toch een burnout en bovendien was ze daar beter op haar plek. Maar ja, haar ontslag uit de bureaucratische gelederen zette geen zoden aan de dijk met die stomme herindelingen, die toen trouwens toch al zowat geïmplementeerd waren, maar het was nog niet genoeg...
Jachtlust is dus de naam van een pad, en er komt al snel een bankje in zicht, wat ik uiteraard oversloeg in dit stadium
daar blijkt echter ook een parkeerplek te zijn maar stukken modderiger. Als ik doorloop begin ik de zaak te herkennen.
Ik was hier al eens van de andere kant geweest, meerdere keren zelfs. Deze Eik vraag ik om hulp bij mijn hoeveelheid werk. Nog tijdens de wandeling krijg ik een plan/idee van aanpak. Aan het eind.
ik ga het linkerpad langs het water op, want de vorige keer dat ik hier liep voelde ik er een heel hoge energie, ik werd er al snel rustiger met slechts twee eendjes in de buurt
ook vandaag was de energie hier heel hoog. Dan ontwaar ik een afslaand paadje, en ga daar in, omdat ik het nog niet ken
het kronkelt naar rechts en ik dus ook
als ik op het pad uitkom ontmeoet ik de herrieschopper weer die volgens mij aan het gieren was, waardoor ik eerder niet links was gegaan om hem te ontwijken
en opeens bevind ik me op het officiele Vordense Knopenlaantje. Aangezien er geen knoop te ontwaren valt, noch te ontwarren, leg ik maar eens een knoop in en beukentak. Nu het winter is kijk ik echter eens omhoog want mijn moeder wist dertig jaar geleden al dat verliefde stelletjes hier knopen in de beuken maakten om hun liefde te bezegelen, ik zie inderdaad wel wat draaiingen in de takken.
en hier een paar knopen die knobbels geworden waren, aan elkaar vergroeid. Ik leg nog maar eens een knoop zodat er over dertig aar tenminste weer wat te zien is..
 Het blijkt er te wemelen van de orbs aan de overkant!
Maar ik ga eens in het zonnetje zitten mijmeren over Aurobindo, want ik nogal onder de indruk geraakt van het feit dat hij geboren was pal met Lucifer (een asteroide) op zijn ascendant tijdens het deze week gehouden Lucifer webinar. Maar we doen tegenwoordig aan Pallas Wisdom Walks. Aurobindo heeft Pallas op de 12e graad Boogschutter: "Een vlag verandert in een adelaar - de adelaar in een haan die het ochtendgloren begroet. 1) De vlag is het abstracte symbool van een natie, bij Amerika een symbool om als wieg voor een nieuwe stap in de menselijke evolutie te dienen vanwege haar fundamentele democratische instellingen; 2) een vlag verandert in een adelaar: symbool van geestelijke wil en de kracht om op te stijgen tot het hoogst mogelijke niveau van bewustzijn. 3) Doordat de adelaar op zo'n grote hoogte vliegt, is hij het eerste levende schepsel dat de opkomende zon ziet. Als hij de zon heeft waargenomen, verkondigt hij haar komst - en zodoende wordt de adelaar vereenzelvigd met de kraaiende haan die zichzelf heeft overtuigd dat zijn weerklinkende kreet verantwoordelijk zou zijn voor het opgaan van de zon en de komt van een nieuwe dag (dan wel met de kraaiende haan die als eerste de zon gezien heeft en het eenvoudigweg aankondigt als het hoogste niveau van bewustzijn vastgehouden wordt).
(Het symbool van deze graad noopt ons onze meest edele idealen werkelijk tot leven te brengen door de kracht van de geestelijke wil).
teruglopend aan de linkeroever ervaar ik daadwerkelijk (zoals altijd) de heiligheid van het sparrenbos maar nu ik die orbs zie vind ik ze wel verdacht veel op dezelfde plek van de camera zitten. Toch zaten er geen regendruppels op de lens, het was krukdroog buiten
Ik dacht ook na over deze communicatie die ooit gevoerd werd tussen iemand en Aurobindo, opgetekend in het dagboek van die iemand, wandelend op de linkeroever. Anilbaran: Two things make me very restless: first, a sense of duty towards my family. My wife and children are going through all sorts of suffering due to my negligence. Sri Aurobindo: You won’t be able to help them anyway. Only, while trying to do them good you will bring harm to yourself. Don’t consider them as your own, see them as so many souls (struggling for self-manifestation). Anilbaran: All right, I shall try to see them as such. I shall no more worry about them. This idea of duty troubles us a lot. Sri Aurobindo: Yes, it is difficult for man to cross beyond the idea of duty. En dan te bedenken dat Aurobindo zelf Saturnus in Steenbok in het 6e huis heeft staan. Maar ik besloot om de werkdruk niet langer als plicht te voelen en thuisgekomen mail ik mijn cursisten dat ze allemaal de boom in kunnen, want dat ik eerst andere dingen te doen heb (zoals daar zijn de inkomstenbelasting in te vullen, met mijn Steenbok op 2 ook een plicht trouwens, schiet me nu te binnen. En trouwens ik mailde ook niet dat de cursisten de boom in konden hoor, maar wel dat ze even moesten wachten voor ik weer tijd had voor huiswerkmails:-) Voor bestudeerders van de orbsfotos: de stand van de zon, dus niet aan de linkeroever maar meer naar het Westen.
|
.
.
.
