Langs het Vliegveldje op het Klein Schietveld, woensdag 19 oktober, 2 uur
An had Zon besteld en dat kwam goed uit, de dag ervoor had het nog geplenst, en toen we goed en wel weer thuis waren na een ruige wandeling, maar in de zon!, begon het toch te onweren, niet normaal meer. We parkeerden op de baan naar de hoofdingang van het militaire vliegveld, en liepen naar rechts een officiele wandelroute in. Zonder bankjes, ik waarschuwde An maar vast..
Het is hier heel mooi maar niet zo gecultiveerd
Twee weken geleden wandelde ik met An in Kalmthout, toen stond de Maan in Steenbok (en was het koud), vandaag moest de Maan dus wel in Kreeft staan, hetgeen ook zo was (en wederom een stuk warmer).
dan lopen we langs het vliegveldje, hetgeen nog een hele ruk bleek te zijn. Gelukkig zonder vliegtuigjes vandaag. We houden beiden niet van herrie:-)
De eerste herfstkleuren dienen zich ook aan
dan lopen we langs een breed pad met links en rechts wat koninginnekruid, het kruid dat Herinneringen brengt, heel passend bij Kreeft. Maar An had geen enkele zin in herinneringen en ik herinnerde me de route hier helemaal fout. Ik was er eens eerder met de Maan in Kreeft : Down Memorylane, in de herfst twee jaar geleden alweer.
We komen een wegversperring tegen, die ik me ook al niet herinner, maar er is een pad om de omgevallen berk heengemaakt.
Maar dit is een Saturnus/Pluto combi, versteende schimmel om de zaak te reinigen zeg maar. Die drie dingetjes aan die berkenstam dan.
Dit lijkt net een mooi vennetje, maar het is de weg die onder water staat..
We vinden hier weer van dat relatief zeldzame moerasspul
we besluiten een omweggetje te nemen omdat we geen zin hebben in een wateravontuur
we komen langs een stel mooie grove dennen en zoeken er elk eentje uit om ons even van energie te voorzien
Ons plan was om door te steken naar de Bijzondere Opperhoofdbomen die we van de andere kant meestal opzoeken, maar ons plan strandde vandaag in een strandje zeg maar, dus wij terug.
Hoofdsuk 2: Kunst
We waren al een hele tijd aan de wandel op deze bankjesloze route, maar ik wist nog een soortement van stenen verhoging langs de Bondgenotenlei, dus wij daar naar toe:
Een gemotoriseerde voorbijganger stopt even om naar ons te zwaaien of liever gezegd, te kijken wat wi daar aan het doen waren of zo... of gewoon te groeten
met hem vertrekt ook de herrie
en hier is hij al weer bijna uit het zicht.
op de terugweg komen we nog een vliegenzwam tegen
en hier zijn we al weer bij een drassig deel of klein vennetje tegen de andere kant van het gebied aan:
We proberen een ander weggetje terug maar ik realiseer me dat dit niet goed gaat komen en roep An terug:
we nemen dezelfde route // aan het vliegveldje dus maar weer terug.
En dan ontdekt An een hunebed. Of liever gezegd, ze ziet een grote steen (van de militairen trouwens) dat ook als bankje kan dienen, want daar waren we opnieuw wel weer aan toe!
uitzicht vanaf die steen:-)
|
mooi he, die wolken |
|
Yola heeft wat nieuws, met die tekst balken, even uitproberen..... maar hierboven zijn we bijna terug bij de auto, gaan naar huis, en dan gaat het inderdaad flink onweren. Oh ja, An: op de pagina Andere Ads hierboven staat een link naar groepsvakanties in Portugal: ik ontdekte vandaag dat je daar ook kunt overwinteren en zelfs met de bus heen kunt, vanuit Breda dan.. Een airport song om in stijl te blijven: |
.
