Mistieke route, woensdag 11 december 2013
.
.
Je dacht wellicht dat ik niet weet hoe je het woord mystiek schrijft, maar dit was geen mystieke wandeling maar een mistieke wandeling. Het was juist door de mist dat er zo'n mystiek van de bossen afstraalde, geweldig om doorheen te lopen, dat vonden we allebei en die twee hondjes op de rechterfoto ook...
.
.
Dit is waar we ongeveer parkeerden en du moment dat we langs de bossen liepen ervoeren we allebei, de geweldige mystiek van die mist! Iets wat tijdens het autorijden naar de ontmoetingsplek zelf iets minder gewaardeerd werd.
.
.
We waren bij het begin al een hele bende mannen tegengekomen die klaarblijkelijk echt met zijn zessen aan het werk waren, (........) om groene bordjes voor blauwe te vervangen. Particuliere bossen zijn het hier. Dit is dan zo'n nieuw bordje (honden moesten nog steeds aan de lijn).
.
.
Maar ach, wat niet weet wat niet deert, toch? Die honden vermaakten zich kostelijk in het bos, we hadden er geen omkijken naar. Per slot letten die beestjes wel op ons. We gingen dus het bospad in en stonden even tegenover elkaar elkaar te fotograferen tegen een boom aan. Mooie foto hoor jeedrie!
.
.
Al doorwandelend laten we ons verder bekoren door de mystiek in het mistige bos.
.
.
Na een poosje gingen we naar links een heuvel op. Voor de eerste keer. (Het was per slot een Neptunische wandeling en daar hoort verdwalen bij).
.
.
Ha, er heeft iemand wat lekkers bij zich..
.
.
jeetwee gaat er zelfs van op zijn rug liggen, terwijl emvijf toekijkt.
.
.
na een poosje komen we (voor de eerste keer...) bij een bankje wat zo hoog zat dat het wel leek of je op barkrukhoogte zat. Niet fijn dus. We gaan terug, slaan links af om verder het bos te verkennen.
.
.
zoals je ziet bleven de hondjes KEURIG op de paadjes lopen... we hadden er geen omkijken naar.
.
.
Het bleef mooi, wazig, mistig en vol mystieke uitstraling, dat bos.
.
Dan komen we bij een Amerikaanse Eik van formaat en ook deze doet nu mee met het Grid.
.
Er zijn gelukkig al weer zoveel mensen met bomen bezig tegenwoordig dat er al weer helemaal stemming tegengemaakt wordt door de status-quo pers: minachtend spreekt men over treehuggers. De minachting is wederzijds hoor, daar niet van:-)
.
.
Met of zonder groene chlorophyl, de varens blijven een enorme energie geven.
.
.
Ah, het onbenullig grote takmomentje.
En wat krijgen we nou? Hoe is dat mogelijk? Opeens zijn we weer terug bij het heuveltje waar we in het begin opgingen, daar raakte ik nou echt helemaal gedesoriƫnteerd van, zonder enig besef dat ik dat dus al lang was in dit mistieke bos.
.
.
Nadat we de berg wederom waren opgeklommen om te kijken of het echt de berg was die we al eerder hadden gehad - het WAS de berg die we al eerder hadden gehad - lopen we terug in omgekeerde richting denkend dat we dan wel gauw op de zandweg zouden komen waar we het bos in waren gegaan.
.
.
Echt bizar zeg, de zandweg was een heel andere! Jeedrie geeft hier de hondjes instructies dat ze de weg terug moeten vinden, maar, ik was al verder gelopen in de richting van waar de camera was, dus die hondjes liepen gewoon braaf achter mij aan even later. Hetgeen NIET de goede richting was..
.
.
Nee, want dit weggetje leidde naar het veel te hoge bankje waar we al eerder geweest waren. Gelukkig kwam er toen een mevrouw in de auto langs die klaarblijkelijk al veel meer verdwaalde lieden de weg had gewezen, en dus liepen we de andere kant weer uit, langs Petershut, nog iemand die zijn optrekje een hut noemt, en waarvan het maar te hopen is dat die te koop is als de heer Peter te R over vijf jaar zijn hut verkocht heeft en precies zo'n hut zoekt, nog wel met zijn naam er op.
.
.
grond zat er om heen, geen buren, midden in de bossen, wat wil je nog meer.
.
En toen zagen we waar we waren, al dicht bij de auto's. We hebben echt waarlijk genoten van deze Neptuniaanse wandeling!
 
Feestdagentip van Anntje als je biologische sinaasappels of mandarijnen in huis hebt: De meeste mensen eten sinaasappels of mandarijnen en gooien de schil weg: zonde! De schil van deze vruchten is immers een voortreffelijk digestief. Sinaasappelschillen zijn geweldig om de negatieve effecten van een overdaad aan suiker in je lijf tegen te gaan en ook nog eens heel lekker. Om een heerlijke digestieve thee te maken, doe je het volgende:

Doe wat vers geraspte gemberwortel, wat kardemomzaadjes en gedroogde sinaasappelschil in een theekop. Overgiet met heet water. Laat 20 minuten trekken, zeef en voel hoe je buik weer lichter wordt!


Op deze pagina het nodige over de den, en als je je inschrijft op haar nieuwsbrief kun je haar ebook winterkwaaltjes downloaden waar het recept in zit van de verrukkellijke kokos-gemberbolletjes! Die ik dan weliswaar kreeg van mevr A te R omdat zij ze niet te eten vond.

.



















.
  
Make a Free Website with Yola.