NAGELKRUIDWANDELING, for lack of a better word
dit is alvast geen nagelkruid maar kaasjeskruid, het stond tegenover mijn parkeerplek. Een plant die onder Vissen valt wat ook wel pastte bij het weer deze dag, want wat had het geplensd!
kijk maar -- en ik wandel verder langs een riviertje, een heel kleintje..
mooi he, dat water, en die weerspiegeling.
maar dan ga ik het rechterbospad in, waar ik weer een lijsterbes ervaring doe (er tegenaanstaand met mijn rug levert een heerlijk dromerig gevoel op, als dat ook geen Vissen is!) (Toch stond de Maan in een ander waterteken deze dag, namelijk in Schorpioen, maar er gebeurden geen enge dingen onderweg:-)
en dan kom ik een bende nagelkruid tegen, iets waarvoor ik tegenwoordig de deur niet uit zou hoeven want mijn hele tuin staat er vol mee. Het is ook nauwelijks te zien trouwens op deze foto, maar deze pagina geeft meer informatie. Je kunt daar ook lezen dat het kruid in het latijn Herba Benedicta heet, prachtig! Ik heb net een klein worteltje uitgetrokken uit mijn tuin maar als ik zelf die pagina lees moet ik toch maar eens snel meer uittrekken en drogen.(eerst wassen in sodium bicarbonaat en dan vast klein snijden, die worteltjes)
als ik dit pad helemaal heb afgewandeld (en nog een vent zie zitten roken op een boomstam, het is maar goed dat ik niet wist dat de Maan in Schorpioen stond..)  kom ik uit bij een bankje, dat echter nog veel te nat was om te gebruiken. We gaan rechtsaf.
en dan kom ik opeens langs het beroemde Knopenlaantje! En wandel rechtdoor, een deel van het pieterpad dat ik volgens mij nog niet eerder verkend had.
dan kom ik op een hoekpunt waar ik een volgende keer de auto wel eens zou kunnen stallen om nog verder te wandelen op onbekende routes.
van Linde heb ik dus inmiddels gehoord, van Kiefskamp ook nog nooit. Er stond hier in ieder geval een zitwaardig bankje.
na de pauze wandelen we weer terug
en terwijl het prachtige fluitekruid inmiddels wel is uitgebloeid,  bloeit er daarna een volgende witte schermbloemige, waar je volgens mij maar beter af kunt blijven want die is naar alle waarschijnlijkheid giftig, hondspeterselie of zo..
tot slot lukte het me nog om deze meneer (of mevrouw) op de gevoelige plaat vast te leggen, ze maakten zichzelf bekend door een kenmerkend geluid, het stikte hier in dit maisveld van deze vogels waar ik natuurlijk de naam weer van kwijt ben (ze hebben zo'n kuif), die moeders onlangs nog noemde, kort van memorie ben ik ...
.






















.
Make a Free Website with Yola.