|
RIETORCHISWANDELING, Hagenbeek, maandag 17 juni 2013
we parkeerden op de Schoneveldsdijk tegenover een boerderij, ik was op zoek naar een geschikte route voor de hemel & aarde walkshop op 18 augustus a.s.
het weggetje waar we ingingen heet het Grosdiekske met umlaut. Diekske is dijkje. Gros met umlaut, = gras, dus grasdijkje. Zoals je kunt zien woei het behoorlijk. Dat wil zeggen, in het begin van de wandeling want het zou nog smoorheet gaan worden.
maar in het begin moest zelfs de jas nog aan
aangezien de hemel & aarde walkshop een kruidenwandeling is, speur ik het land af, en duim maar dat ze hier niet voor die tijd alles weggemaaid hebben.
voorlopig zijn dit weer mooie oude grassen; we gaan het hekje door naar het natuurgebied.
dit is een pad naar links, waar we niet in gaan:-)
want we gaan het natuurgebied Hagenbeek in
en zien de eerste rietorchissen, die zullen er 18 augustus wel niet meer zijn
links zitten wij op een bankje, rechts zijn we al weer doorgewandeld
zouden er 18 augustus al vlierbessen zijn?
nog steeds met jas. Maar het zou nog smoorheet worden:-)
een leuk vennetje
het stikt hier van de rietorchissen
in het rechterveld stikt het van het vlasleeuwenbekje, een tamelijk agressief onkruidje, goed voor maagoprispingen, erg bitter als thee, en in augustus vast ook nog wel aanwezig.
een closer look naar het vlasleeuwenbekje tussen de rietorchissen
hier staat sint janskruid tussen, nog niet in bloei, want dat hoort ook pas vanaf 24 juni te bloeien.
aan het eind van dit pad gaan we naar rechts, op de kruidenwandeling zullen we naar links gaan
inmiddels was het wel degelijk smoorheet...
we komen uit op een zandpad wat we een heel eind aflopen op zoek naar een ingang terug naar het natuurgebied links, maar die ingang bleek met de herinrichting van het natuurgebied compleet verdwenen, we hadden wel naar rechts gekund in een volgend stuk. Maar toen zei moeders, weet je wel dat we al een uur aan de wandel zijn ? En zijn we maar weer omgedraaid. Want het was bloedheet...
op de terugweg zien we een verscholen bankje dat we op de heenweg niet gezien hadden, en ondanks dat het in de zon stond, deden we het aan want we hadden op de zandweg al behoefte aan een bankje dat daar nergens te bekennen was
je ziet het, geen jas meer aan
J2 moest ook even bijkomen van de hitte. Daarna vervolgen we de weg terug weer langs de vele rietorchissen.
|
.
.
.
