Rijnweg, Varssel-maandag 21/10/2013 (1.5 uur)
.
.
Ik geef toe, het is een beetje een overdreven kaartje als je de route links onder bekijkt die we gewandeld hebben, maar ik deed het voor het overzicht, want rechtsboven ligt 't zand waar we al verschillende keren op zoek geweest waren naar de zeedennen. Ze zijn gevonden! Maar dat komt in het volgende verhaal, want het is een heel bijzonder verhaal. Ik zou de zeedennen zelfs niet als ik het hele gebied verkend had hier, hebben ontdekt, dat is zeker, want ze waren echt verstopt, en goed ook. Zonder hogere machten zouden ze nooit ontdekt zijn!
.
ik had een afspraakje met jeedrie, die even laat zien wat een enorme joekel van een zeedennenappel ze al droog had gekregen van het verstopte plekje, en die ook de route van vandaag ontdekt had. We parkeerden op de kruising van de Rijnweg met de 1e Berkendijk, te Varssel, of Hengelo GLD of Bronckhorst volgens mijn tomtom. Jeetwee is ook in beeld, dat zwart witte gevalletje op de weg.
.
.
We beginnen met het bankje om even bij te kletsen. Ik hoor het bijzondere maansverduisteringsverhaal aan van jeedrie. Zie je de sterretjes in haar ogen (of oog dan, want ik moest zo nodig jeedrie ook in beeld hebben). Jeedrie denkt dat ik schrik van haar verhaal, maar ik was een beetje perplex. Het was namelijk de allereerste keer dat iemand bevestigt dat de Maansverduistering precies die heilige werking heeft die ik ooit eens heb geprobeerd te omschrijven in een zons/maansverduisteringsverhaal op mijn site. Ik heb zelf niet op de afgelopen maansverduistering gelet, moet ik bekennen, hij stond op mijn Saturnus/Neptunus midpunt waar ik wel afgelopen zaterdag mee aan de gang ging omdat het de "medische halfsom" is, en ik les gaf in medische astrologie, na een diepe downer van al die chemtrails onderweg:-)
.
|
we hebben deze steen meegenomen van deze plek die nu getuige is van dit bijzondere maansverduisteringsverhaal. Nu moet die nog een keer een goede plek krijgen in het medicijnwiel.
.
(Maansverduistering: Licht in de duisternis!
(Zonsverduistering: Duisternis in het licht:-( :-)
|
.
jeetwee moest even teruggeroepen worden want hij zat al in het weiland aan de andere kant van de sloot.
.
.
Lokale kunstnijverheid. Jeetwee pakt meteen de grootste stok die hij kan vinden.
.
.
We lopen door en ik zie door de bomen het bos niet meer maar onze twee autootjes elk op een hoek.
.
.
Dan gaan we een slingerpaadje in naar rechts, met diepe dalen en bergen:-)
.
|
.
en omdat me nog wat van dat soort hellingproeven beloofd werd, ging ik daarna maar met een stok op stap.
|
.
De douglasspar waar ik tegen aanstond vroeg ik wie hij was: hij zei dat hij meneer-verveel-me was, hij verveelde zich in het bos en was blij dat hij eens wat te doen kreeg. Maar toen ik hem vroeg wat dit voor een pad was, was hij niet thuis, het werken zeker afgeleerd:-)
.
op de foto rechts kun je al behoorlijk wat funghi zien, hier een hele collectie ervan, uit deze wandeling:
.
.
de strukturen zijn interessant, de symbiose met de voedingsbronnen ook, maar eigenlijk zijn het maar smerige dingen, die schimmels vind je ook niet? :-)
.
.
aan het eind van dit stuk gaan we naar rechts op de foto rechts maar voordat we dat doen:
.
rapen we eerst linksaf nog tamme kastanjes, rechts zie je de oogst ervan.
.
.
dan gaan we daadwerkelijk dit pad in.
.
.
omdat ik opeens om een of andere reden rechtdoor wil om te kijken wat zich daar bevindt en daar schuin terug ga, missen we het pad waar jeedrie in feite op had willen gaan en waar de cantharellen waren..:-)
.
|
De camera van jeedrie geeft een heel ander sfeerbeeld, minstens zo mooi!
|
.
voor we het in de gaten hebben zien we in de verte tussen de bomen onze auto's weer staan, terwijl we dachten dat we aan het verdwalen waren (Mercurius was precies op dat moment retrograde gaan lopen).
Hierna gaan we dan naar de iets verderop gelegen plek met een stuk of 4 zeedennen, daarover meer op de volgende pagina.
.
