DE ONVINDBARE ZEEDENNEN VAN HENDRICK, maandag 21 oktober
.
.
Om te beginnen staat er al een bordje Verboden Toegang bij het bos waar zich (je moet het maar weten) ergens 4 zeedennen bevinden.
Gehoorzaam als wij zijn, gaan we dan ook gewoon het weiland in wat er naast ligt.
En inderdaad zeg, tegen de rand van het weiland aan staat zeeden numero uno! Er lag uiteraard niet veel meer op de grond want de buit was al binnen, door de noeste arbeid van jeedrie en ereen.

De vlierbessen op de foto hebben we ook nog even geplukt.

Maar zoiets verzin je toch niet, dat je een weiland in moet lopen naast een verboden bos om er een zeeden te vinden!
Dus dan komt nu het verhaal van Hendrick. Nu moet je weten dat, zo gaan de verhalen, Hendrick een bijzondere man was. Hij wandelde nooit. Maar 1 keer, toen hij nog leefde, (want hij is gaan hemelen inmiddels) , stapte hij op de fiets met vrouwlief, stopte maar zo ergens en vond toch dennenappels, zooooooo grooooooooot als hij nog nooit gezien had.
Het zou op (of bij?) het Hengelse Veld zijn. Het Hengelse veld bestaat niet,  het is het Hengelse Zand geloof ik, maar inderdaad moet je een weiland in (een veld?). In zijn tijd zal het bos nog geen verboden toegang zijn geweest want het bordje oogt tamelijk nieuw.

Enfin, dus al een tijd lang wandelen jeedrie en ereen enerzijds, en ik (jeeeen) en jeetwee anderzijds, pad na pad af op het Hengelse Zand en kijken of we zeedennen kunnen vinden. Jeedrie doet dat door omhoog te kijken of ze grote dennenappels ziet, ik doe het door naar roodachtige stammen te zoeken. Uiteindelijk werkte haar methode beter, maar je vraagt je af, hoe verzint ze het om een weiland naast een verboden bos in te stappen?

Welnu, dat zat zo.
Nadat ze met ereen de wandeling had gedaan die wij deze ochtend ook hadden gedaan aan de Rijnweg, besloten ereen en zijzelf, beide zo heldervoelend als de pieten trouwens,  allebei tegelijkertijd terugrijdend, een klein zijweggetje in te gaan. Terwijl ze dat doen tunet jeedrie in op de spirit van Hendrick. En die leidt er haar zo naar toe!!!!
wow.
Vanuit het weiland gaat er een tractorpad het bos in, zonder nare bordjes.
en, je moet het maar weten, of er door de geesteswereld naar toe geleid worden, daar zijn nog drie a vier zeedennen, hier is de karakteristieke stam goed te zien.
we raapten nog wat, en inmiddels ligt er echt bijna niets meer op de grond. Er zat voldoende in de boom, maar die zeedennenappels waren nog echte babies in die bomen.
Terug op de weg waar we onze auto's neer hadden gezet neem ik nog een kiekje van een of andere toren, bijna niet te zien op de verkleinde foto, die tussen de bomen toekijkt van de andere kant, ik herkende die toren omdat ik er zowat tegenaangereden was toen ik die ochtend naar de Rijnweg ging.

Als je goed kijkt op het routekaartje kun je de Geheime Lokatie van deze zeedennen ook vinden als je tegenover het vakantiehuis op de Vierblokkenweg (met de pruimenbomen in de tuin), rechtsafgaat, komend vanuit de appelbomenrichting cq Varssel. Wandelend, want die Vierblokkenweg is een zandweg.
Je vraagt je af of meneer Hendrick vanuit de geesteswereld nu gewoon de hand had in een locatie waar jeedrie toch dichtbij was, of dat er nog meer locaties in de buurt zijn,  te bereiken vanaf de Vlierblokkenweg met 1 kruising verder. Dat proberen we nog een keer uit:-)
In de tussentijd heeft jeedrie een factuur ingestuurd waarvoor het dringend gewenst is dat we een Vergadering beleggen met de Pine Tree Company om ons standpunt inzake compensaties voor vrijwillige dennenappelrapers en -raapsters te herzien, nu we aansprakelijk gesteld blijken te worden voor de aanschaf van hondekoekjes voor ontevreden honden, stel je voor dat Kuukeen ook zo iets nodig heeft:-) Het hele verhaal is te lezen in het volgende hoofdstuk van The Pine Tree Company onder het kopje "Een Bestelling Afronden".
Dit even tussendoor dus. Terug naar de maandag:
Eenmaal thuisgekomen met meneer jeetwee erbij, fotografeer ik de oogst, alsmede een zakje bittermeloen thee, waar ik inmiddels aan begonnen ben, met de bedoeling van de diabetes II indicatie af te komen. Ik drink met moeite twee reuzekoppen thee per dag ervan, het is zeker niet vies, maar om elke dag als koffieleut van die sloten thee te drinken...
Die thee had ik dus goedkoop gevonden op de orientalwebshop, hier in de Achterhoek heb je geen toko's namelijk, toen ik googelde op die thee, waar ze notabene ook 500 ml pure kokosolie a slechts 3,80 euro hebben alsmede nog vele andere lekkere dingen. De bestelling was snel geleverd en onmatig goed verpakt.
ik bedoel, kan ik iemand nog plezieren met gratis af te halen groene decobolletjes van piepschuim?? :-))
Toen jeetwee zich vermaakte in mijn stukje bos (en daarbuiten..) nam ik eens een kijkje en vond dit White Lodge Exemplaar evenals wel eens eerder nog staan op de plek waar de afgelopen zomer de Siberische vrouwen aan het werk waren.
en toen werd jeetwee opgehaald door zijn eigen taxi. Geen foute BMW maar een sjieke riksha met eigen chauffeur! Die nog wist te vertellen dat auto's hartstikke gevaarlijk zijn voor fietsers op die landweggetjes, maar fietsers met een riksha erachter, daar hebben ze respect voor en die behandelen ze heel wat minder gevaarlijk.
Dan vertrekken we nu naar de hunebedden in Duitsland, de volgende wandelverslagen laten dus even op zich wachten.
.



















.
  
Make a Free Website with Yola.