De Salomonszegelroute,  dinsdag 22 juli 2014
.
.
De wandeling vandaag viel nog steeds binnen de dag van mijn nieuwe LUNAAR, die, schrik niet, niet alleen een Schorpioen ascendant had, maar ook de Maan pal op cusp 8. Ging ik dood? Misschien wel mijn oude lichamelijke zelf... want...tijdens de hittegolfdagen ervoor was ik bevangen geraakt geweest door de hitte, dat wil zeggen, op de zondag had ik (excuses), alles er  uit gegooid op een goede ochtend, overgegeven dus, en daarna nauwelijks gegeten. Ik was dus nog wat slapjes (Mars in 12, overigens conjunct radix Saturnus).
Maar ja, had ik met de Maan in Schorpioen in de solaar mijn veel te hoge bloedsuikerspiegel (vorig jaar tot 19...) terug weten te brengen via 12 naar 10... nu werd het pas echt leuk.  Vanaf deze wandeling en de dagen erna, waar ik niet veel at, weinig achter de computer zat, veel in beweging was, bereikte ik al een toprecord van na het opstaan 6.4 en eind van de middag 6.9. Ben benieuwd hoe lang dat zo gaat blijven, ik kan mijn geluk niet op:-)
.
Het veranderde eetpatroon had dus te maken met de overgevoelige maag sinds die hittegolf, maar het veranderde leefpatroon had te maken met het feit dat Em1 Em2 kwam brengen voor een logeerpartijtje. Em1 zit namelijk nu in Amerika, maar op deze ochtend hadden we beiden alle tijd om eens even een banjeren door de Achterhoek wandeling te doen.
.
.
Terwijl we echter nog koffie zaten te drinken om 09.30 uur, gaat de telefoon en krijgen we erg leuk nieuws. Iemand had een plan bedacht:
.
.
Op het bovenstaande moment, waar KRUIDEN voor nodig zijn. Meer kan ik er de eerstkomende 9 maanden nog niet over vertellen. Maar aangezien ik dit jaar voornamelijk geplukt had om te eten en niet om te verzamelen, besloten we acuut daar per vandaag verandering in te gaan brengen.
.
.
ik had een soortement rare route bedacht, die nog heel leuk werd ook, met allerlei verrassingen. We parkeerden op de kruising Tusselerveenweg en de Koopmansdijk.
.
.
De kruising waar links allerlei dieren loslopen en rechts een boerderij is waar je kunt overnachten.
.
.
We gaan hier ook een stiltegebied in, en dat is tegenwoordig goed nieuws. Ik las namelijk in de krant dat de provincie in eerste instantie al die stiltegebieden had willen opheffen omdat ze toch niet voor naleving konden zorgen. Maar dat is niet gebeurd. En nu is er tevens besloten dat in alle stiltegebieden waar er veel van liggen rond Lochem, geen schaliegasboringen verricht mogen worden!!
.
.
De eerste verrassing kwam toen we dit nieuwe groepsbankje zagen met nieuw paadje, waar we natuurlijk in gingen om te verkennen.
.
.
Maar dat liep dood op een maisveld waar we wel eerst even tripten door de maiservaring (er even tussen gaan staan en de grappige energie voelen).
.
.
Er stonden nog meer bankjes. Ik probeerde deze nieuwe rieten bank uit die hartstikke lekker zat, en Em1 ging kijken bij waar ik dacht dat een trog was, maar wat ook een bankje bleek. Zoals je ziet heb ik M1 aan de lijn, want we waren pedagogisch verantwoord bezig: hij moest maar vast wennen aan mij als baasje..
.
.
dan zien we aan weerszijden van de weg de familie Koe, rechts met Pa Stier erbij, die zijn plicht als beschermende vader erg serieus nam, waardoor wij maakten dat we doorliepen.
.
.
We kwamen een boerin tegen en die had pruimen te koop. Em1 schoot voor want ik had geen geld bij me. Dat moet ik nog terug betalen. Waarvan akte.
.
.
bij de dikke Linde waren we naar links gegaan en dan treffen we rechts een pad wat ik ook nog niet kende, al weer een verrassing.
.
.
Het bospaadje komt al snel uit op een zandweg waar we naar links gaan.
.
.
Daar treffen we een bankje, pardon boomstam.
.
.
Dan lopen we eens verder, langs bos en mais. De mais is trouwens foto#22.
.
.
Als we even verderop op een kruising komen met een echt bankje, kan ik alweer mijn geluk niet op.  We treffen daar namelijk een struise jonge meid van 20 jaar oud waarmee we aan de klets gingen. Ze werkte in de zorg, maar was werkeloos. Ik vraag of ze kan poetsen. Ja. Ik vraag of ze in de tuin kan werken. Ja. Kort en goed, op 11 augustus komt ze voor het eerst poetsen voor een bedrag, de helft van wat M1 voor haar poetsvrouw betaalt, en een derde van wat mijn moeder voor haar poetsvrouw betaalt..
.
.
doorlopend komen we langs majestueuze bomen, althans in het echt.
.
.
En M2 komt een vriendinnetje tegen. Rechts: nieuw leven in een oude boom, een mooi plaatje bij mijn lunaar...:-)
.
.
dan vinden we opeens een paadje naar links met alweer een bankje. Recht het uitzicht vanaf dat bankje.
.
.
Het gaat om een niet onaardige witte boerderij, vanuit de verte gezien dan.
.
.
Het land Te Koop grenst wel (aan de overkant) aan een Fletcher hotel.
.
.
In het bosje daarbij vinden we eindelijk salomonszegel en we graven deze wortel uit.
Inmiddels heb ik een fotoalbum aangelegd met eronder tekstjes waar 1) de foto in groot formaat staat en 2) de tekstjes voor commerciële doeleinden:
KLIK HIER

Thuis verwerkte ik de wortel op een nieuwe manier. Na het geweekt te hebben in water met zuiveringszout, heb ik de wortel geschrapt en geraspt. En daarna meteen in de halogeenoven gedaan, waardoor ik DIRECT het kruid had en geen maanden meer hoef te wachten op een drogende wortel.
.
Het onderste bakje bevat de oogst aan salomonszegel wortel, verwerkt en al dus.
.
Het bakje klaargemaakt om te bewaren. Merkwaardig fenomeen: ik ben het inmiddels kwijt...:-))
.
.

Gemalen salomonszegelwortel

 

Goed tonicum, verzachtend en genezend voor botten en spieren, bloeddrukverlagend, bloedsuikerspiegelverlagend.

 

Specifiek: helpt spectaculair bij botbreuken, kneuzingen en ook bij een hernia. Bij problemen met de knieën of de spieren na sporten. Helpt bij zenuwpijnen, maag-en darmontstekingen, gaat braakneigingen en bloedingen tegen, helpt bij diarree. Bouwt beenmerg weer op. Helpt bij het carpal tunnel syndroom en bij artritis

 

Gebruik:  inzetten bij een mengsel tegen reuma of bij een algeheel tonicum. Of bij specifieke aandoeningen een thee van trekken, het heeft een aangename iets weeë smaak.

 

© sacred herbs

.
Na dit smalle paadje komen we op de weg, maar kunnen daar door aan de andere kant zodat hondjes niet aan leibandjes hoeven.
.
.
Dit was dus de andere kant.
.
.
dan komen we een berg tegen.
.
.
waar we gelukkig om heen konden wandelen:-)
Daarna worden we vergast op een tentoonstelling aan weerszijden van het pad als slot van deze gedenkwaardige wandeling.
.
.



















.
  
Make a Free Website with Yola.