De Tweelingdouglas, zondag 16 september 2012
Het was schitterend weer, speciaal besteld door mijn Rotterdamse gast die al om half tien in de ochtend op de afgesproken landelijke parkeerplek "ergens bij een boerderij" was, en ik ook trouwens. Speciaal omdat we gingen wandelen op een nogal toeristische route waar het zondag nogal eens druk wil zijn, maar op dit uur van de dag bleken er alleen een paar joggers en hondenuitlaters te zijn. Het eerste wat we tegenkomen zijn hopbellen die L. wel kon gebruiken. Meer over de geneeskraachtige slaapverwekkende werking van hop (Mars/Neptunus) vind je op deze pagina.
en over slaap gesproken, het eerste eikje was ook nog in slaap, een volgend eikje dat ik uitprobeer als zegeneikje voor de wandeling echter niet. En zegen gaf hij, met allemaal energie die hij uitstortte over de kruin!
Begineik en zelfs Vrageneik, de Eik die me leerde vragen altijd hardop te stellen stond er weer robuust bij.
leuk, die bordjes, maar niemand die ze las natuurlijk. Een mevrouw op fiets met hond  was spaansbenauwd voor het loslopende wilde dier dat L bij zich had en sprak met strenge en vervelende  stem of we de hond alsjeblieft aan de lijn wilden doen, en houden... waarop ik braaf Ja Natuurlijk zei, natuurlijk, uit plaatsvervangend verantwoordelijkheidsgevoel of zo iets dergelijks:-)
Bij de ingang van het magische pad zien we een .....Vos!, L. helemaal ontredderd zoals je kunt zien.
uh, geloofde je het? Het was de hond... aan de Bewaakbeuk van het pad  (op de foto achter L.)  vraag ik of hij er alsjeblieft voor wil zorgen dat we niet nog meer van die vervelende mensen tegenkomen die zeuren om het aan de lijn doen van honden, waarop Beuk uitbundig (echt waar) zijn energie gaf en daardoor meedeelde dat het helemaal goed ging komen. L. voelde hetzelfde antwoord, en inderdaad, hebben we geen last meer gehad op deze zonnige zondagochtend. Dan komen we bij de Dikke Eik aan
ik steek nog eens wat berkenschors aan, we houden hier zo onze rituelen en meditaties, want ik was aan het werk moet je weten. Daarover gaat het vervolg van hoofdstuk VIII van Het Boek, de link vind je onderaan.
gelukkig beperkten de hieronder vermelde boswerkzaamheden zich tot een lelijk stuk terrein aan de linkerzijde waar we toch niet heen gingen
we gingen eerst eens even langs dit fenomeen naar de Aiu (of zo iets) heuvel , waarover ook meer in Het Boek
Daarna brachten we een bezoek aan de Dikke Beuk, echtgenote van de Dikke Eik. Linda ervoer hier een heel sterke vrouwelijke energie, wat natuurlijk ook klopt, maar dan wel van een wijze oude vrouw, en ik ervoer zoals gebruikelijk bij deze giga rode Beuk een enorme Neptunus energie: kriebeltjes hoog in het hoofd
Het laatste deel van de route ligt in Indianenland, zoals ik dat noem, en eindigt bij de Tweelingdouglas
daar hadden we een bijzonder ervaring, meer in Het Boek:-), terugkijkend zien we het standbeeld "Oom Frits""  (zo heet die boom)
we wandelen dezelfde route terug
en als we opnieuw bij de dikke Eik zitten, valt me opeens iets op, hij heeft een hele lading schors losgelaten en is bezig nog meer schors los te laten
ik schrik er eigenlijk van. De takken zijn ook aan 1 kant afgezaagd en precies daar kwijnt de boom weg.. Nou hoef je van een 500 jarige natuurlijk ook geen optimale fysieke gezondheid te verwachten , zijn geestelijke gezondheid is in topvorm per slot van rekening, want zo gaat dat bij mensen ook, al vanaf hun 50e:-)
Op de terugweg gaan we nog even naar het wiel dat S en ik eerder legden, het was nog helemaal intact, we hebben er 1 steen bijgelegd en zijn even plechtig met brandend/rokend berkenschors rondgegaan, dat is echt een nieuw speeltje voor mij:-)


Het hoofdstuk van het boek dat bij deze wandeling hoort kun je hier vinden
Secret Garden - Gates Of Dawn Lyrics

The wheels of life keep turning.
Spinning without control;
The wheels of the heart keep yearning.
For the sound of the singing soul.
And nights are full with weeping.
For sins of the past we've sown;
But, tomorrow is ours for the keeping,
Tomorrow the future's shown.

Lift your eyes and see the glory.
Where the circle of life is drawn;
See the never-ending story,
Come with me to the Gates of Dawn.

And whose is the hand who raises
The sun from the heaving sea?
The power that ever amazes
We look, but never will see?
Who scattered the seeds so life could be,
Who coloured the fields of corn?
Who formed the mould that made me - me,
Before the world was born?

Lift your eyes and see the glory.
Where the circle of life is drawn;
See the never-ending story,
Come with me to the Gates of Dawn.

Lift your eyes and see the glory.
Where the circle of life is drawn;
See the never-ending story,
Come with me to the Gates of Dawn.

Lift your eyes and see the glory.
Where the circle of life is drawn;
See the never-ending story,
Come with me to the Gates of Dawn
.

























.
Make a Free Website with Yola.