NAAR HET VEN BIJ OASIS 5 oktober, klein uurtje
Nadat A te B en ik bij de Action vastgesteld hadden dat we, hutjesbewoners in de natuur als we zijn, vast erg verwilderd waren omdat er een oorwurm uit mijn portemonnaie viel en de cassiere totaal ontdaan was en hem zo snel mogelijk doodde, gingen wij omdat we geen doorgang konden vinden vanwege wegwerkzaamheden naar ons plan, maar eens naar de Kaltmhoutse Heide:
Nadat ik de linkerplataan gevraagd had op mijn auto te passen en ons een leuke wandeling te bezorgen, en nadat ik A te B verteld had dat platanen onder Uranus vielen, zouden we op de wandeling al snel merken dat er een herrie van jewelste was op de hei omdat er bomen omgezaagd werden, en zei An: dat komt er van als je een Uranus boom de wandeling laat zegenen. Ik moet toegeven, dat de vorige keer dat ik hier wandelde en dezelfde plataan aansprak, het tijdens die wandeling begon te onweren en te lichten, dat, toen ik gelukkig al weer in de auto zat, het ergste onweer van het jaar zou worden, en onweer valt natuurlijk ook onder Uranus.
We kwamen een lijsterbes tegen en ik vroeg An, die nog niets van onze ervarngen wist, wat ze er voelde.Ze zei direct: "Neptunus"! En dat geeft wel aan hoe zuiver ze voelt natuurlijk omdat wij eerder bij lijsterbes gemerkt hadden dat we behoorlijk uit ons lichaam gingen.
We gingen het eerste linkerleuke zijpad maar eens in.
Vervolgens staken we de Afrikaanse zandvlakte naar rechts over om deze Powerboom maar eens de groeten te doen.
Tja, toen zijn we toch naar rechts uitgeweken vanwege de herrie en kwamen tot onze ontsteltenis, laat ik het zo zeggen, het was best een heel donker gevoel, een aantal stukken hei tegen die wel degelijk afgelopen jaar in de fik hebben gestaan.
Het waren aan deze kant van het ven cq de uitkijktoren maar een paar stukken trouwens.
En toen gebeurde er iets bijzonders, bij mij in ieder geval, we liepen over het ven dat droog stond, en al een knap lange tijd droog staat aan de begroeiing te zien en ik kreeg allemaal kriebeltjes langs de ruggengraat alsof het ven een oude bekende groette, wat natuurlijk ook zo was. Heel bijzonder, die ervaring.
Het bekende bankje bij, het ven. Dichter zijn we Oasis niet genaderd:-) Het was helaas koud weer dus in de korte pauze dat we daar verbleven vroegen we ons af of de Maan soms in Kreeft stond met al die memories, maar... het was Steenbok, met dat koude weer, bleek achteraf toen ik de efemeride eens even open sloeg:-)
A te B heeft wel wat met berken die ik altijd links laat liggen, of rechts in dit geval, dus toen ze dit mooie plaatje opmerkte, legde ik het toch even vast op de gevoelige plaat.
Er stond zowaar nog een pol hei in de bloei zoals je kunt zien. Over een week gaan we weer samen op avontuur.
Vanwege het feit dat ik deze pagina op een oud laptopje maak met erg weinig virtueel geheugen, komt er geen youtube muziekje om de zaak op te leuken.
