WOLFSPOOTWANDELING, zaterdag 4 augustus

op google earth had ik die heidevelden nabij Exel ontdekt en besloot dat ik op de Exelseweg moest zijn. Maar van mijn kant uit was dat een zandweg, dus heb ik kilometers omgereden om tenslotte hieronder te parkeren en een lichtelijk ruig, maar verlaten bos in te gaan waar ik uren rondgedwaald heb, als echte boszwerver:-)

ik ging de andere kant uit, links af dus

dat zag er zo uit en bij gebrek aan een eik doe ik deze grove den maar eens even de groeten

al dat hoge gras deed het ergste vermoeden aangaande teken maar regelmatige inspecties leverden niets van dat gespuis op. Het was hier dus wel pluis. Rechts ga ik de hoek om

het pad komt uit bij een grote boom waarachter een goed beloopbare zandweg ligt, ik ga nu rechtsaf

sterretjesmos heeft mijn warme belangstelling de laatste tijd, dit is weer eens een andere soort, rechts een boom met curieus schoeisel

ik blijk hier opnieuw op landgoed Ampsen te lopen maar dan wel aan een heel andere (noordelijke) kant. Rechts kattenstaart, waar ik dol op ben, maar de foto is ietwat bedrieglijk want denk maar niet dat ik er bij kon.

lekker zacht sphagnum mos ( de Indianen gebruikten het wel als bandage), en rechts een boom met warme wintersloffen aan

nog meer kattestaart waar ik niet bij kon zonder halsbrekende toeren te verrichten en rechts weer een sterrenmossoort.

rechts de soort die mijn diepere belangstelling heeft, maar straks is het het zelfde als links en heb ik gewoon ingezoomd..  Hoofdstuk 5 van het Boek gaat over sterrenmos, de link van deel 1 volgt onderaan.

na verloop van tijd vind ik eindelijk een bankje, daar was ik wel aan toe; met op de koop toe nog een mooie Eik erbij ook.

op dit hoekpunt ga ik naar rechts, een Eikenlaantje in en ga achtereenvolgens met 3 eiken in conclaaf over dat sterrenmos, waarover meer in Hoofdstuk 5 (link onderaan)

na het eikendeel gaat de weg voort met grove dennen

het leverkruid dient ook ergens voor moet je weten, behalve medicinaal dan. Ik heb het een keer aan ze gevraagd. Toen de Maan in Kreeft stond. Ze zijn namelijk goed voor het omhoog krijgen van herinneringen, voor het geheugen dus. Deze groep vroeg ik me te helpen onthouden wat de eiken zo al ook weer gezegd hadden.

dan ga ik de hoek om naar links en kijk nou toch wie we daar tegenkomen!

ik besluit deze weg af te wandelen in de hoop de hei alsnog tegen te komen. Onderweg tref ik tormentil, oftewel potentilla erecta..... waar je de wortelstok (onbeschadigd) van nodig hebt voor medicinale doeleinden, ik heb de plant mooi laten staan.





onderweg verraadt deze dopheide dat we in de buurt moeten komen, en dan, het oorspronkelijke doel van deze wandeling!!  ziehier een heideveld of wat daar van over is:

dan ga ik dit pad weer in, waar ik op de heenweg een interessant kruid had gezien in de hoek naar links (vanaf hier) verderop, maar een paar honderd meter wandelen voor nodig had om ook al weer te weten wat het was; en toen ik het wist, wilde ik het perse hebben...

eerst links nog weer een apart soort mos en dan rechts: WOLFSPOOT!!  Nu wil het geval dat Hugo (te Belgie) ontdekt had dat wolfspoot goed zou zijn bij ADHD en omdat we een ADHD special gaan houden in Belgie volgend jaar, had hij al wat uitgegraven uit het bos en in zijn tuin gezet, sterker nog, hij had al een hele doos vol van het gedroogde spul.

Nu vind ik bar weinig op het internet over Wolfspoot en ADHD, maar des te meer over de werking bij schildklierproblemen. Wolfspoot, latijn: lycopus europaeus en lycopus palustris (dat laatste moet moerraswolfspoot zijn denk ik), heet ook wel waterandoorn, zigeunerkruid of heidenskruid. Het bevat een harsachtige bitterstof, ruikt een tikje naar munt, heeft een organisch zuur geheten, notabene, lithospermzuur, en dat is een "anatonist van thyroxine" (thyroxine is het schildklierhormoon). Verder bevat het looistoffen, flavonoiden, cumarine en etherische olie. Het zal vanwege de cumarine zijn (denk ik),  dat er soms waarschuwingen zijn het niet zonder raadplegen van een arts te gebruiken en in ieder geval nooit tijdens de zwangerschap.

TINCTUUR MAKEN

Wolfspoot tinctuur maken om onrust en trillingen te verhelpen: een bosje groen goed fijnhakken en onderdompelen in brandewijn in een glazen pot. Elke dag schudden. Na een maand zeven en in een bruin glazen flesje in het donker bewaren. Gaat net als Zweedse kruiden elixer jaren mee.

INNAME: 5 druppels in wat water. Het middel werkt rustig en langzaam. Na een half uur is de trilling weg. 

GENEESKRACHTIGE WERKING: , als narcoticum, kalmerend op de zenuwen, kalmerend op het hormoonstelsel, stimulerend voor de pancreas: bloedsuikerspiegelverlagend.  Kan gebruikt worden bij de ziekte van Graves en een overactieve schildklier (met prikkelbaarheid, onrust, hartkloppingen, zweten, slapeloosheid en hoofdppijn), bij krop en vermagering, dan samen met hartgespan gebruiken (Leonorus).

EETBAAR ALS GROENTE

In de herfst zaaien in gewone potgrond, met een beetje geluk kiemt het in 3-4  weken, zaailingen binnen laten overwinteren. Vermeerderen door scheuren kan ook.  Uitplanten bij water in de buurt, bv een vijver.

ANTI CONCEPTIE

Wolfspoot stond al bij de Indianen bekend als vruchtbaarheidsremmend middel.

KOPEN? Er wordt vermeld dat het gedroogde kruid geen medicinale werking heeft, maar in Hoogstraten in Belgie is een online kruidenwinkel die het verkoopt om thee van te zetten: http://www.gekruid.be/wolfspoot.html

Bronnen :

1) http://users.telenet.be/kruidenhuis/Untitled-25.htm

2) http://www.wilfriedrobert.be/KRUIDEN/wolfspoot.html

TAMME KASTANJE deel 2:  de dag voor deze wandeling had ik iemand op bezoek die graag de tamme kastanje in pot wilde hebben waarvan eerder melding gemaakt. Opeens zegt hij, zou je dat wel doen? Ik krijg door dat tamme kastanje heel goed is voor je, genezend. Ik kijk hem heel verbouwereerd aan omdat mijn enige ervaring met tamme kastanjes is dat ik er van ga zingen... ik noem het dus een kinderboom...  op deze wolfspootwandeling loop ik op de terugweg echter opeens pardoes met mijn snufferd tegen een tamme kastanje op, dunne stammetjes, dat wel, maar ik ga er eens even tegen aan staan. Resultaat: niets, njiente, had ik ook niet verwacht. Deel 3 en 4 van de tamme kastanje volgen nog:-)

we naderen het eind van deze wandeling en van dit lange verhaal

de auto stond vlak bij deze plukbare moerrasspirea, dus daar heb ik een flinke bos van meegenomen. Nu heerst er harmonie in mijn huis want in een huis waar moerrasspirea ligt... heerst er dus harmonie, zo gaat een oud verhaal.


tot slot: deel 1 van hoofdstuk 5: Het sterrenmos-medicijn (ook-al-in-wording) 

terug naar de index - volgende wandeling

.












.

Make a Free Website with Yola.