Maandagweg: Meidoornbloesemroute, zaterdag 26 april 2014
.
.
Ik wist nog een plekje met meidoornbloesem in de buurt, want ik had er vorig jaar de meidoornbessenroute gelopen. Dus ik vroeg moeders of ze zin had meidoornbloesem te gaan plukken. Ik parkeer er pal onder, we plukken aardig wat weg, en gaan dan aan de wandel. Er zijn flink wat bomen omgezaagd, maar deze rechts begint gewoon te jongen.
.
.
Na verloop van tijd gaan we links af, een bruggetje over een watertje over.
.
.
ik had wat van mijn eerder gemaakte bloemige meidoornbloesemthee in een flesje gedaan, en moeders trekt er een ongelooflijk vies gezicht bij. Ze vindt het smerig, wordt er zelfs misselijk van (van 1 klein slokje) en zegt dat ze niet houdt van bloementheeen.
Tja, smaken verschillen:-)
.
.
Als je niet op het blad let, zou je zo de bloeiende vogelkers kunnen verwarren met meidoorn.
.
.
Na het maartse viooltje treffen we een pad naar rechts, waar ik nog niet eerder in ben geweest, dus wij erin!
.

.
Het was een hartstikke leuk pad. Moeders had wel het bordje gelezen dus jeetwee moest weer aan de lijn, dat dan weer wel.
.

Ook hier stikt het van het dalkruid.
.
.
Als we dan een watertje (zeg maar slootje) oversteken verandert het landschap.
.
.
we komen bij een leuk bankje en bekijken zo eens dat veranderde landschap:
.
.
we waren van bos naar weiland gegaan.
.
.
er werd zelfs gras gemaaid met de tractor hierboven, door een boer die zich niets aantrok van het  feit dat hij vanwege koningsdag een vrije dag mocht hebben.
.
.
gelukkig had de chemtrailluchtmacht, heel voorspelbaar, wel vrij op deze koningsdag, en was er een prachtige blauwe lucht te zien.
.
.
Na de agriculturele afwisseling komen we weer in bosgebied aan.
.
.
En dan komen we vanzelf weer op de zandweg uit.
.
.
En na verloop van tijd weet Jeetwee vanzelf wel waar hij het bos in moet omdat hij hier nogal eens met mevrouw Appeltaart langs komt. Dat bospad komt dan uit op de Ruiterboschweg.
Zoals je kunt lezen, dus dit is geheel overbodig commentaar.
.
.
En links is een overbodige foto want ik had de chemtrailvrije lucht al in beeld gebracht. Rechts een natuuropname.
.
.
Op het bankje vroeg moeders zich af hoe het watertje hier heet, op mijn eerste wandeling hier in de buurt zie ik op een foto dat het "t Sikkeler Veengoot heet: de meidoornroute was dat.
.
.
terug naar de auto die achterlijk geparkeerd stond, en oh ja, galappeltjes heten die insectenbroedplaatsjes op eiken (moeders wist het woord).
.
.



















.
  
Make a Free Website with Yola.